헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81)

τοσαῦτα τοῦ Δημοκρίτου εἰπόντοσ καὶ πιεῖν αἰτήσαντοσ ἐν τῷ Σαυρία βομβυλιῷ ὁ Οὐλπιανὸσ ἔφη· "καὶ τίσ ὁ Σαυρίασ οὗτοσ; καὶ μέλλοντοσ ἀπεραντολογίασ πολλὰσ διεξιέναι παρεφάνη πλῆθοσ οἰκετῶν τὰ πρὸσ τὴν ἐδωδὴν εἰσκομίζοντεσ. περὶ ὧν πάλιν ὁ Δημόκριτοσ κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἔφη· "ἀεί ποτε ἐγώ, ἄνδρεσ φίλοι, τεθαύμακα τὸ τῶν δούλων γένοσ ὥσ ἐστιν ἐγκρατὲσ τοσαύταισ ἐγκαλινδούμενον λιχνείαισ. "ταύτασ γὰρ ὑπερορῶσιν οὐ μόνον διὰ φόβον ἀλλὰ καὶ κατὰ διδασκαλίαν, οὐ τὴν ἐν Δουλοδιδασκάλῳ Φερεκράτουσ, ἀλλὰ ἐθισθέντεσ· "οὐχ ὡσ ἀπειρημένου τοῦ τοιούτου, καθάπερ ἐν Κῷ τῇ νήσῳ ὅταν τῇ Ἥρᾳ θύωσι· "φησὶ γὰρ Μακαρεὺσ ἐν τῇ τρίτῃ Κῳακῶν ὅτι ὁπόταν τῇ Ἥρᾳ θύωσιν οἱ Κῷοι οὔτε εἴσεισιν εἰσ τὸ ἱερὸν δοῦλοσ οὔτε γεύεταί τινοσ τῶν παρεσκευασμένων. "καὶ Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Δυσπράτῳ φησίν· "ὁρᾶν τε κείμενα ἄμητασ ἡμιβρῶτασ ὀρνίθειά τε, ὧν οὐδὲ λειφθέντων θέμισ δούλῳ φαγεῖν, ὥσ φασιν αἱ γυναῖκεσ. "Ἐπικράτησ δ’ ἐν Δυσπράτῳ ἀγανακτοῦντα ποιεῖ τινα τῶν οἰκετῶν καὶ λέγοντα· "τί γὰρ ἔχθιον ἢ παῖ παῖ καλεῖσθαι παρὰ πότον, καὶ ταῦτ’ ἀγενείῳ μειρακυλλίῳ τινί, ἢ τὴν ἀμίδα φέρειν ὁρᾶν τε κείμενα ἄμητασ ἡμιβρῶτασ ὀρνίθειά τε, ὧν οὐδὲ λειφθέντων θέμισ δούλῳ φαγεῖν, ὥσ φασιν αἱ γυναῖκεσ, ὃ δὲ χολᾶν ποιεῖ, γάστριν καλοῦσι καὶ λάμυρον ὃσ ἂν φάγῃ ἡμῶν τι τούτων. "ἐκ τῆσ παραθέσεωσ τῶν ἰαμβείων δῆλόσ ἐστιν ὁ Ἐπικράτησ τὰ τοῦ Ἀντιφάνουσ μετενεγκών. Διευχίδασ δ’ ἐν τοῖσ Μεγαρικοῖσ τὰσ καλουμένασ, φησίν, Ἀραιὰσ μεταξὺ δὲ τῆσ Κνιδίασ καὶ τῆσ Σύμησ εἰσί γενομένησ διαφορᾶσ τοῖσ συνεξορμήσασι τῷ Τριόπᾳ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον, καὶ τῶν μὲν εἰσ τὸ Δώτιον ἀναχωρησάντων, οἱ μὲν μετὰ Φόρβαντοσ μείναντεσ εἰσ Ιἠλυσὸν ἦλθον, οἱ δὲ μετὰ Περιέργου τὴν Καμιρίδα κατέσχον. "τότε λέγεται καταράσασθαι τὸν Περίεργον τῷ Φόρβαντι καὶ διὰ τοῦτο τὰσ νήσουσ Ἀραιὰσ κληθῆναι. "ναυαγήσασ δ’ ὁ Φόρβασ καὶ Παρθενία ἡ τοῦ Φόρβαντοσ καὶ τοῦ Περιέργου ἀδελφὴ διενήξαντο εἰσ Ιἠλυσὸν περὶ τὸν καλούμενον τόπον Σχεδίαν. "καὶ αὐτοῖσ περιτυχὼν Θαμνεύσ, ὃσ ἐτύγχανε κατὰ τὴν Σχεδίαν κυνηγετῶν, ἦγεν ὡσ ξενίσων εἰσ οἶκον καὶ τὸν οἰκέτην ἀπέστειλεν ἀπαγγελοῦντα τῇ γυναικὶ τἀπιτήδεια παρασκευάζειν τὸν σῖτον ἐπὶ τὸν ἀλετῶνα καὶ τἄλλα τἀκόλουθα ἐπιτελέσασ ἐξένισεν αὐτούσ. καὶ ὁ Φόρβασ οὕτωσ ἐπὶ τῷ ξενισμῷ ἥσθη ὡσ καὶ τὸν βίον τελευτῶν ἐπέσκηψε τοῖσ φίλοισ δι’ ἐλευθέρων τοὺσ ἐναγισμοὺσ ἐπιτελεῖν αὐτῷ καὶ τὸ ἔθοσ διαμένειν ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Φόρβαντοσ. "ἐλεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ διακονοῦντεσ, δούλῳ δὲ προσελθεῖν οὔκ ἐστιν ὅσιον. "ἐπεὶ δὲ καὶ τοῦτ’ ἐστι τῶν ὑπὸ τοῦ Οὐλπιανοῦ προβεβλημένων, τὸ περὶ τοὺσ οἰκέτασ, φέρε εἴπωμέν τι καὶ ἡμεῖσ ἀναπεμπασάμενοι περὶ αὐτῶν ἐξ ὧν πάλαι τυγχάνομεν ἀνεγνωκότεσ. "Φερεκράτησ μὲν γὰρ ἐν Ἀγρίοισ φησίν οὐ γὰρ ἦν τότ’ οὔτε Μάνησ οὔτε Σηκὶσ οὐδενὶ δοῦλοσ, ἀλλ’ αὐτὰσ ἔδει μοχθεῖν ἅπαντ’ ἐν οἰκίᾳ. εἶτα πρὸσ τούτοισιν ἤλουν ὄρθριαι τὰ σιτία, ὥστε τὴν κώμην ὑπηχεῖν θιγγανουσῶν τὰσ μύλασ. "καὶ Ἀναξανδρίδησ δὲ ἐν Ἀγχίσῃ φησίν οὐκ ἔστι δούλων, ὦγάθ’, οὐδαμοῦ πόλισ, τύχη δὲ πάντῃ μεταφέρει τὰ σώματα. "πολλοὶ δὲ νῦν μὲν εἰσιν οὐκ ἐλεύθεροι, εἰσ αὔριον δὲ Σουνιεῖσ, εἶτ’ εἰσ τρίτην ἀγορᾷ κέχρηνται. "τὸν γὰρ οἰάκα στρέφει δαίμων ἑκάστῳ. Ποσειδώνιοσ δέ φησιν ὁ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ ἐν τῇ τῶν ἱστοριῶν ἑνδεκάτῃ πολλούσ τινασ ἑαυτῶν οὐ δυναμένουσ προίστασθαι διὰ τὸ τῆσ διανοίασ ἀσθενὲσ ἐπιδοῦναι ἑαυτοὺσ εἰσ τὴν τῶν συνετωτέρων ὑπηρεσίαν, ὅπωσ παρ’ ἐκείνων τυγχάνοντεσ τῆσ εἰσ τὰ ἀναγκαῖα ἐπιμελείασ αὐτοὶ πάλιν ἀποδιδῶσιν ἐκείνοισ δι’ αὑτῶν ἅπερ ἂν ὦσιν ὑπηρετεῖν δυνατοί, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ Μαριανδυνοὶ μὲν Ἡρακλεώταισ ὑπετάγησαν, διὰ τέλουσ ὑποσχόμενοι θητεύσειν παρέχουσιν αὐτοῖσ τὰ δέοντα, προσδιαστειλάμενοι μηδενὸσ αὐτῶν ἔσεσθαι πρᾶσιν ἔξω τῆσ Ἡρακλεωτῶν χώρασ, ἀλλ’ ἐν αὐτῇ μένειν τῇ ἰδίᾳ χώρᾳ. τάχ’ οὖν διὰ τοῦτο καὶ Εὐφορίων ὁ ἐποποιὸσ τοὺσ Μαριανδυνοὺσ δωροφόρουσ κέκληκε· "δωροφόροι καλεοίαθ’ ὑποφρίσσοντεσ ἄνακτασ. "λέγει δὲ καὶ Καλλίστρατοσ ὁ Ἀριστοφάνειοσ ὅτι τοὺσ Μαριανδυνοὺσ ὠνόμαζον μὲν δωροφόρουσ ἀφαιροῦντεσ τὸ πικρὸν τῆσ ἐπί τῶν οἰκετῶν προσηγορίασ, καθάπερ Σπαρτιᾶται μὲν ἐποίησαν ἐπὶ τῶν εἱλώτων, Θετταλοὶ δ’ ἐπὶ τῶν πενεστῶν, Κρῆτεσ δ’ ἐπὶ τῶν κλαρωτῶν. καλοῦσι δὲ οἱ Κρῆτεσ τοὺσ μὲν κατὰ πόλιν οἰκέτασ χρυσωνήτουσ, ἀμφαμιώτασ δὲ τοὺσ κατ’ ἀγρὸν ἐγχωρίουσ μὲν ὄντασ, δουλωθέντασ δὲ κατὰ πόλεμον διὰ τὸ κληρωθῆναι δὲ κλαρώτασ. "ὁ Ἔφοροσ δ’ ἐν γ’ ἱστοριῶν κλαρώτασ, φησί, Κρῆτεσ καλοῦσι τοὺσ δούλουσ ἀπὸ τοῦ γενομένου περὶ αὐτῶν κλήρου, τούτοισ δ’ εἰσὶ νενομισμέναι τινὲσ ἑορταὶ ἐν Κυδωνίᾳ, ἐν αἷσ οὐκ εἰσίασιν εἰσ τὴν πόλιν ἐλεύθεροι, ἀλλ’ οἱ δοῦλοι πάντων κρατοῦσι καὶ κύριοι μαστιγοῦν εἰσι τοὺσ ἐλευθέρουσ Σωσικράτησ δ’ ἐν δευτέρῳ Κρητικῶν τὴν μὲν κοινήν, φησί, δουλείανοἱ Κρῆτεσ καλοῦσι μνοίαν, τὴν δὲ ἰδίαν ἀφαμιώτασ, τοὺσ δὲ ὑπηκόουσ περιοίκουσ. "τὰ παραπλήσια ἱστορεῖ καὶ Δωσιάδασ ἐν δ# Κρητικῶν. Θετταλῶν δὲ λεγόντων πενέστασ τοὺσ μὴ γόνῳ δούλουσ, διὰ πολέμου, δ’ ἡλωκότασ, Θεόπομποσ ὁ κωμικὸσ ἀποχρησάμενοσ τῇ φωνῇ φησι· "δεσπότου πενέστου ῥυσὰ βουλευτήρια. "Φιλοκράτησ δ’ ἐν β’ Θετταλικῶν εἰ γνήσια τὰ συγγράμματα καλεῖσθαί φησι τοὺσ πενέστασ καὶ Θετταλοικέτασ. "Ἀρχέμαχοσ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ Εὐβοικῶν Βοιωτῶν, φησίν, τῶν τὴν Ἀρναίαν κατοικησάντων οἱ μὴ ἀπάραντεσ εἰσ τὴν Βοιωτίαν, ἀλλ’ ἐμφιλοχωρήσαντεσ παρέδωκαν ἑαυτοὺσ τοῖσ Θεσσαλοῖσ δουλεύειν καθ’ ὁμολογίασ, ἐφ’· "ᾧ οὔτε ἐξάξουσιν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ χώρασ οὔτε ἀποκτενοῦσιν, αὐτοὶ δὲ τὴν χώραν αὐτοῖσ ἐργαζόμενοι τὰσ συντάξεισ ἀποδώσουσιν οὗτοι οὖν οἱ κατὰ τὰσ ὁμολογίασ καταμείναντεσ καὶ παραδόντεσ ἑαυτοὺσ ἐκλήθησαν τότε μὲν μενέσται, νῦν δὲ πενέσται. "καὶ πολλοὶ τῶν κυρίων ἑαυτῶν εἰσιν εὐπορώτεροι. "καὶ Εὐριπίδησ δὲ ἐν Φρίξῳ λάτριασ αὐτοὺσ ὀνομάζει διὰ τούτων λάτρισ πενέστησ ἁμὸσ ἀρχαίων δόμων. "Τίμαιοσ δ’ ὁ Ταυρομενίτησ ἐν τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἦν, φησί, πάτριον τοῖσ Ἕλλησιν ὑπὸ ἀργυρωνήτων τὸ παλαιὸν διακονεῖσθαι, γράφων οὕτωσ · "καθόλου δὲ ᾐτιῶντο τὸν Ἀριστοτέλη διημαρτηκέναι τῶν Λοκρικῶν ἐθῶν οὐδὲ γὰρ κεκτῆσθαι νόμον εἶναι τοῖσ Λοκροῖσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδὲ Φωκεῦσιν, οὔτε θεραπαίνασ οὔτε οἰκέτασ πλὴν ἐγγύῃ τῶν χρόνων, ἀλλὰ πρώτῃ τῇ Φιλομήλου γυναικὶ τοῦ καταλαβόντοσ Δελφοὺσ δύο θεραπαίνασ ἀκολουθῆσαι. "παραπλησίωσ δὲ καὶ Μνάσωνα τὸν Ἀριστοτέλουσ ἑταῖρον χιλίουσ οἰκέτασ κτησάμενον διαβληθῆναι παρὰ τοῖσ Φωκεῦσιν ὡσ τοσούτουσ τῶν πολιτῶν τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἀφῃρημένον. "εἰθίσθαι γὰρ ἐν ταῖσ οἰκειακαῖσ διακονεῖν τοὺσ νεωτέρουσ τοῖσ πρεσβυτέροισ. "Πλάτων δ’ ἐν ἕκτῳ Νόμων φησί· "τὰ τῶν οἰκετῶν χαλεπὰ πάντῃ. σχεδὸν γὰρ πάντων Ἑλλήνων ἡ Λακεδαιμονίων εἱλωτεία πλείστην ἀπορίαν παράσχοιτ’ ἂν καὶ ἔριν τοῖσ μὲν ὡσ εὖ, τοῖσ δ’ ὡσ οὐκ εὖ γεγονυῖά ἐστιν ἐλάττω δὲ ἡ Ἡρακλεωτῶν δουλεία τῆσ τῶν Μαριανδυνῶν καταδουλώσεωσ ἔριν ἂν ἔχοι, τὸ Θετταλῶν τ’ αὖ πενεστικὸν ἔθνοσ, εἰσ ἃ καὶ πάντα ἀποβλέψαντασ ἡμᾶσ τί χρὴ ποιεῖν περὶ κτήσεωσ οἰκετῶν; "οὐ γὰρ ὑγιὲσ οὐδὲν ψυχῆσ δούλησ· "οὐ δεῖ γὰρ οὐδὲν πιστεύειν αὐτοῖσ τὸν νοῦν κεκτημένον. "ὁ δὲ σοφώτατοσ τῶν ποιητῶν φησιν ἥμισυ γάρ τε νόου ἀπαμείρεται εὐρύοπα Ζεὺσ ἀνδρῶν οὓσ ἂν δὴ κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσι. "χαλεπὸν οὖν τὸ κτῆμα ἔργῳ πολλάκισ ἐπιδέδεικται περί τε τὰσ Μεσσηνίων συχνὰσ ἀποστάσεισ καὶ περὶ τὰσ τῶν ἐκ μιᾶσ φωνῆσ πολλοὺσ οἰκέτασ κτωμένων πόλεισ ὅσα κακὰ συμβαίνει, καὶ ἔτι τὰ τῶν λεγομένων περιδίνων περὶ τὴν Ἰταλίαν παντοδαπὰ κλοπῶν ἔργα καὶ παθήματα· "πρὸσ ἅ τισ ἂν πάντα βλέψασ διαπορήσειε τί χρὴ δρᾶν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων, δύο δὴ λείπεσθον μηχαναί, μὴ πατριώτασ ἀλλήλων εἶναι τοὺσ μέλλοντασ δουλεύσειν ἀσυμφώνουσ τε ὅτι μάλιστα εἰσ δύναμιν, τρέφειν δ’ αὐτοὺσ ὀρθῶσ μὴ μόνον ἐκείνων ἕνεκα, πλέον δ’ ἑαυτῶν προτιμῶντασ ὑβρίζειν τε ἥκιστα εἰσ αὐτούσ. κολάζειν δὲ ἐν δίκῃ δούλουσ δεῖ καὶ μὴ νουθετοῦντασ ὡσ ἐλευθέρουσ θρύπτεσθαι ποιεῖν, τὴν δὲ οἰκέτου πρόσρησιν χρὴ σχεδὸν ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσθαι, μὴ προσπαίζοντασ μηδαμῇ μηδαμῶσ οἰκέταισ, μήτ’ οὖν θηλείαισ μήτε ἄρρεσιν; "ἃ δὴ πρὸσ δούλουσ φιλοῦσι πολλοὶ σφόδρα ἀνοήτωσ θρύπτοντεσ χαλεπώτερον ἀπεργάζεσθαι τὸν βίον ἐκείνοισ τε ἄρχεσθαι καὶ ἑαυτοῖσ ἄρχειν. "πρώτουσ δ’ ἐγὼ τῶν Ἑλλήνων οἶδα ἀργυρωνήτοισ δούλοισ χρησαμένουσ Χίουσ, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ δεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν Χῖοι πρῶτοι τῶν Ἑλλήνων μετὰ Θετταλοὺσ καὶ Λακεδαιμονίουσ ἐχρήσαντο δούλοισ, τὴν μέντοι κτῆσιν αὐτῶν οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκείνοισ. ". , Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ Θετταλοὶ φανήσονται κατασκευασάμενοι τὴν δουλείαν ἐκ τῶν Ἑλλήνων τῶν οἰκούντων πρότερον τὴν χώραν ἣν ἐκεῖνοι νῦν ἔχουσιν, οἱ μὲν Ἀχαιῶν, Θετταλοὶ δὲ Περραιβῶν καὶ Μαγνήτων, καὶ προσηγόρευσαν τοὺσ καταδουλωθέντασ οἱ μὲν εἵλωτασ, οἱ δὲ πενέστασ. "Χῖοι δὲ βαρβάρουσ κέκτηνται τοὺσ οἰκέτασ καὶ τιμὴν αὐτῶν καταβάλλοντεσ. "ὁ μὲν οὖν Θεόπομποσ ταῦθ’ ἱστόρησεν ἐγὼ δὲ τοῖσ Χίοισ ἡγοῦμαι διὰ τοῦτο νεμεσῆσαι τὸ δαιμόνιον χρόνοισ γὰρ ὕστερον ἐξεπολεμήθησαν διὰ δούλουσ. "Νυμφόδωροσ γοῦν ὁ Συρακόσιοσ ἐν τῷ τῆσ Ἀσίασ Παράπλῳ τάδ’ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν· "τῶν Χίων οἱ δοῦλοι ἀποδιδράσκουσιν αὐτοὺσ καὶ εἰσ τὰ ὄρη ὁρμώμενοι τὰσ ἀγροικίασ αὐτῶν κακοποιοῦσι πολλοὶ συναθροισθέντεσ· "ἡ γὰρ νῆσόσ ἐστι τραχεῖα καὶ κατάδενδροσ· "μικρὸν δὲ πρὸ ἡμῶν οἰκέτην τινὰ μυθολογοῦσιν αὐτοὶ οἱ Χῖοι ἀποδράντα ἐν τοῖσ ὄρεσι τὰσ διατριβὰσ ποιεῖσθαι, ἀνδρεῖον δέ τινα ὄντα καὶ τὰ πολέμια ἐπιτυχῆ· "τῶν δραπετῶν ἀφηγεῖσθαι ὡσ ἂν βασιλέα στρατεύματοσ, καὶ πολλάκισ τῶν Χίων ἐπιστρατευσάντων ἐπ’ αὐτὸν καὶ οὐδὲν ἀνύσαι δυναμένων ἐπεὶ αὐτοὺσ ἑώρα μάτην ἀπολλυμένουσ ὁ Δρίμακοσ τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ δραπέτῃ λέγει πρὸσ αὐτοὺσ τάδε· "ὑμῖν, ὦ Χῖοί τε καὶ κύριοι, τὸ μὲν γινόμενον πρᾶγμα παρὰ τῶν οἰκετῶν οὐδέποτε μὴ παύσηται· "πῶσ γὰρ ὁπότε κατὰ χρησμὸν γίνεται θεοῦ δόντοσ; "ἀλλ’ ἐὰν ἐμοὶ σπείσησθε καὶ ἐᾶτε ἡμᾶσ ἡσυχίαν ἄγειν, ἐγὼ ὑμῖν ἔσομαι πολλῶν ἀγαθῶν ἀρχηγόσ. σπεισαμένων οὖν τῶν Χίων πρὸσ αὐτὸν καὶ ἀνοχὰσ ποιησαμένων χρόνον τινὰ κατασκευάζεται μέτρα καὶ σταθμὰ καὶ σφραγῖδα ἰδίαν. "καὶ δείξασ τοῖσ Χίοισ εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινοσ ὑμῶν λαμβάνω τούτοισ τοῖσ μέτροισ καὶ σταθμοῖσ καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ ταύτῃ τῇ σφραγῖδι τὰ ταμιεῖα σφραγισάμενοσ καταλείψω. "τοὺσ δ’ ἀποδιδράσκοντασ ὑμῶν δούλουσ ἀνακρίνασ τὴν αἰτίαν ἐὰν μέν μοι δοκῶσιν ἀνήκεστόν τι παθόντεσ ἀποδεδρακέναι, ἕξω μετ’ ἐμαυτοῦ, ἐὰν δὲ μηδὲν λέγωσι δίκαιον, ἀποπέμψω πρὸσ τοὺσ δεσπότασ. "ὁρῶντεσ οὖν οἱ λοιποὶ οἰκέται τοὺσ Χίουσ ἡδέωσ τὸ πρᾶγμα προσδεξαμένουσ πολλῷ ἔλαττον ἀπεδίδρασκον φοβούμενοι τὴν ἐκείνου κρίσιν καὶ οἱ ὄντεσ δὲ μετ’ αὐτοῦ δραπέται πολὺ μᾶλλον ἐφοβοῦντο ἐκεῖνον ἢ τοὺσ ἰδίουσ αὑτῶν δεσπότασ καὶ πάντ’ αὐτῷ τὰ δέοντ’ ἐποίουν, πειθαρχοῦντεσ ὡσ ἂν στρατηγῷ, ἐτιμωρεῖτό τε γὰρ τοὺσ ἀτακτοῦντασ καὶ οὐθενὶ ἐπέτρεπε συλᾶν ἀγρὸν οὐδ’ ἄλλο ἀδικεῖν οὐδὲ ἓν ἄνευ τῆσ αὑτοῦ γνώμησ. "ἐλάμβανε δὲ ταῖσ ἑορταῖσ ἐπιπορευόμενοσ ἐκ τῶν ἀγρῶν οἶνον καὶ ἱερεῖα τὰ καλῶσ ἔχοντα ὅσα μὴ αὐτοὶ δοίησαν οἱ κύριοι· "καὶ εἴ τινα αἴσθοιτο ἐπιβουλεύοντα αὑτῷ ἢ ἐνέδρασ κατασκευάζοντα ἐτιμωρεῖτο. "εἶτ’ ἐκήρυξε γὰρ ἡ πόλισ χρήματα δώσειν πολλὰ τῷ αὐτὸν λαβόντι ἢ τὴν κεφαλὴν κομίσαντι οὗτοσ ὁ Δρίμακοσ πρεσβύτεροσ γενόμενοσ καλέσασ τὸν ἐρώμενον τὸν ἑαυτοῦ εἴσ τινα τόπον λέγει αὐτῷ ὅτι ἐγώ σε πάντων ἀνθρώπων ἠγάπησα μάλιστα καὶ σύ μοι εἶ καὶ παῖσ καὶ υἱὸσ καὶ τὰ ἄλλα πάντα· "ἐμοὶ μὲν οὖν χρόνοσ ἱκανὸσ βεβίωται, σὺ δὲ νέοσ εἶ καὶ ἀκμὴν ἔχεισ τοῦ ζῆν. τί οὖν ἐστιν; "ἄνδρα σε δεῖ γενέσθαι καλὸν καὶ ἀγαθόν· "ἐπεὶ γὰρ ἡ πόλισ τῶν Χίων δίδωσι τῷ ἐμὲ ἀποκτείναντι χρήματα πολλὰ καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνεῖται, δεῖ σε ἀφελόντα μου τὴν κεφαλὴν εἰσ Χίον ἀπενεγκεῖν καὶ λαβόντα παρὰ τῆσ πόλεωσ τὰ χρήματα εὐδαιμονεῖν. ἀντιλέγοντοσ δὲ τοῦ νεανίσκου πείθει αὐτὸν τοῦτο ποιῆσαι. "καὶ ὃσ ἀφελόμενοσ αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν λαμβάνει παρὰ τῶν Χίων τὰ ἐπικηρυχθέντα χρήματα καὶ θάψασ τὸ σῶμα τοῦ δραπέτου εἰσ τὴν ἰδίαν ἐχώρησε. "καὶ οἱ Χῖοι πάλιν ὑπὸ τῶν οἰκετῶν ἀδικούμενοι καὶ διαρπαζόμενοι μνησθέντεσ τῆσ τοῦ τετελευτηκότοσ ἐπιεικείασ ἡρῷον ἱδρύσαντο κατὰ τὴν χώραν καὶ ἐπωνόμασαν ἡρ́ωοσ εὐμενοῦσ · "καὶ αὐτῷ ἔτι καὶ νῦν οἱ δραπέται ἀποφέρουσιν ἀπαρχὰσ πάντων ὧν ἂν ὑφέλωνται. "φασὶ δὲ καὶ καθ’ ὕπνουσ ἐπιφαινόμενον πολλοῖσ τῶν Χίων προσημαίνειν οἰκετῶν ἐπιβουλάσ· "καὶ οἷσ ἂν ἐπιφανῇ οὗτοι θύουσιν αὐτῷ ἐλθόντεσ ἐπὶ τὸν τόπον οὗ τὸ ἡρῷόν ἐστιν αὐτοῦ. ὁ μὲν οὖν Νυμφόδωροσ ταῦτα ἱστόρησεν ἐν πολλοῖσ δὲ ἀντιγράφοισ ἐξ ὀνόματοσ αὐτὸν καλούμενον οὐχ εὑρ͂ον. "οὐδένα δὲ ὑμῶν ἀγνοεῖν οἶμαι οὐδὲ ἃ ὁ καλὸσ Ἡρόδοτοσ ἱστόρησε περὶ Πανιωνίου τοῦ Χίου καὶ ὧν ἐκεῖνοσ ἔπαθεν δικαίωσ ἐλευθέρων παίδων ἐκτομὰσ ποιησάμενοσ καὶ τούτουσ ἀποδόμενοσ. "’ Νικόλαοσ δ’ ὁ περιπατητικὸσ καὶ Ποσειδώνιοσ ὁ στωικὸσ ἐν ταῖσ ἱστορίαισ ἑκάτεροσ τοὺσ Χίουσ φασὶν ἐξανδραποδισθέντασ ὑπὸ Μιθριδάτου τοῦ Καππάδοκοσ παραδοθῆναι τοῖσ ἰδίοισ δούλοισ δεδεμένουσ, ἵν’ εἰσ τὴν Κόλχων γῆν κατοικισθῶσιν οὕτωσ αὐτοῖσ ἀληθῶσ τὸ δαιμόνιον ἐμήνισε πρώτοισ χρησαμένοισ ὠνητοῖσ ἀνδραπόδοισ τῶν πολλῶν ὄντων κατὰ τὰσ διακονίασ. "μήποτ’ οὖν διὰ ταῦτα καὶ ἡ παροιμία Χῖοσ δεσπότην ὠνήσατο, ᾗ κέχρηται Εὔπολισ ἐν Φίλοισ. "Ἀθηναῖοι δὲ καὶ τῆσ τῶν δούλων προνοοῦντεσ τύχησ ἐνομοθέτησαν καὶ ὑπὲρ δούλων γραφὰσ ὕβρεωσ εἶναι. "Ὑπερείδησ γοῦν ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ κατὰ Μαντιθέου αἰκίασ φησὶν ἔθεσαν οὐ μόνον ὑπὲρ τῶν ἐλευθέρων, ἀλλὰ καὶ ἐάν τισ εἰσ δούλου σῶμα ὑβρίσῃ γραφὰσ εἶναι κατὰ τοῦ ὑβρίσαντοσ. "τὰ ὅμοια εἴρηκε καὶ Λυκοῦργοσ ἐν τῷ κατὰ Λυκόφρονοσ πρώτῳ καὶ Δημοσθένησ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου. "Μάλακοσ δ’ ἐν τοῖσ Σιφνίων ὡρ́οισ ἱστορεῖ ὡσ τὴν Ἔφεσον δοῦλοι τῶν Σαμίων ᾤκισαν χίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ, οἳ καὶ τὸ πρῶτον ἀποστάντεσ εἰσ τὸ ἐν τῇ νήσῳ ὄροσ κακὰ πολλὰ ἐποίουν τοὺσ Σαμίουσ· "· "ἔτει δὲ ἕκτῳ μετὰ ταῦτα ἐκ μαντείασ οἱ Σάμιοι ἐσπείσαντο τοῖσ οἰκέταισ ἐπὶ συνθήκαισ, καὶ ἀθῷοι ἐξελθόντεσ τῆσ νήσου ἐκπλεύσαντεσ κατέσχον τὴν Ἔφεσον καὶ οἱ Ἐφέσιοι ἐκ τούτων ἐγένοντο. "διαφέρειν δέ φησι Χρύσιπποσ δοῦλον οἰκέτου γράφων ἐν δευτέρῳ περὶ ὁμονοίασ διὰ τὸ τοὺσ ἀπελευθέρουσ μὲν δούλουσ ἔτι εἶναι, οἰκέτασ δὲ τοὺσ μὴ τῆσ κτήσεωσ ἀφειμένουσ. "ὁ γὰρ οἰκέτησ, φησί, δοῦλόσ ἐστι κτήσει κατατεταγμένοσ. "καλοῦνται δ’ οἱ δοῦλοι, ὡσ μὲν Κλείταρχόσ φησιν ἐν ταῖσ Γλώσσαισ, ἆζοι καὶ θεράποντεσ καὶ ἀκόλουθοι καὶ διάκονοι καὶ ὑπηρέται, ἔτι δ’ ἑπάμονεσ καὶ λάτρεισ. "Ἀμερίασ δὲ ἑρκίτασ φησὶ καλεῖσθαι τοὺσ κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ οἰκέτασ. "Ἕρμων δὲ ἐν Κρητικαῖσ Γλώτταισ μνώτασ τοὺσ ἐγγενεῖσ οἰκέτασ, Σέλευκοσ δ’ ἄζουσ τὰσ θεραπαίνασ καὶ τοὺσ θεράποντασ, ἀποφράσην δὲ τὴν δούλην καὶ βολίζην, σίνδρωνα δὲ τὸν δουλέκδουλον, ἀμφίπολον δὲ τὴν περὶ τὴν δέσποιναν θεράπαιναν, πρόπολον δὲ τὴν προπορευομένην. "Πρόξενοσ δ’ ἐν δευτέρῳ Λακωνικῆσ πολιτείασ ἐπικαλεῖσθαί φησιν χαλκίδασ παρὰ Λακεδαιμονίοισ τὰσ θεραπαίνασ. "Ιὤν δ’ ὁ Χῖοσ ἐν Λαέρτῃ τὸν οἰκέτην ἐπὶ δούλου τέθεικεν εἰπών ἴθι μοι, δόμον, οἰκέτα, κλεῖσον ὑπόπτεροσ, μή τισ ἔλθῃ βροτῶν. Ἀχαιὸσ δ’ ἐν Ὀμφάλῃ περὶ τοῦ Σατύρου λέγων φησίν ὡσ εὔδουλοσ, ὡσ εὐοίκοσ ἦν, ἰδίωσ λέγων ὡσ χρηστὸσ ἐσ τοὺσ δούλουσ ἐστὶ καὶ τοὺσ οἰκέτασ. "ὅτι δὲ οἰκέτησ ἐστὶν ὁ κατὰ τὴν οἰκίαν διατρίβων κἂν ἐλεύθεροσ ᾖ κοινόν. οἱ δὲ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιηταὶ περὶ τοῦ ἀρχαίου βίου διαλεγόμενοι ὅτι οὐκ ἦν τότε δούλων χρεία τοιάδε ἐκτίθενται· "Κρατῖνοσ μὲν ἐν Πλούτοισ· "οἷσ δὴ βασιλεὺσ Κρόνοσ ἦν τὸ παλαιόν, ὅτε τοῖσ ἄρτοισ ἠστραγάλιζον, μᾶζαι δ’ ἐν ταῖσι παλαίστραισ Αἰγιναῖαι κατεβέβληντο δρυπεπεῖσ βώλοισ τε κομῶσαι. "Κράτησ δ’ ἐν Θηρίοισ· "ἔπειτα δοῦλον οὐδὲ εἷσ κεκτήσετ’ οὐδὲ δούλην, ἀλλ’ αὐτὸσ αὑτῷ δῆτ’ ἀνὴρ γέρων διακονήσει; "β. οὐ δῆθ’ ὁδοιποροῦντα γὰρ τὰ πάντ’ ἐγὼ ποιήσω. "α. τί δῆτα τοῦτ’ αὐτοῖσ πλέον; "β. πρόσεισιν αὔθ’ ἕκαστον τῶν σκευαρίων ὅταν καλῇ τι· "παρατίθου, τράπεζα· "αὕτη· "παρασκεύαζε σαυτήν. μάττε, θυλακίσκε. "ἔγχει, κύαθε. "ποὖσθ’ ἡ κύλιξ; "διάνιζ’ ἰοῦσα σαυτήν. ἀνάβαινε, μᾶζα. "τὴν χύτραν χρῆν ἐξερᾶν τὰ τεῦτλα. "ἰχθύ, βάδιζ’. ἀλλ’ οὐδέπω ’ πὶ θάτερ’ ὀπτόσ εἰμι. "οὔκουν μεταστρέψασ σεαυτὸν ἁλὶ πάσεισ ἀλείφων; "ἑξῆσ δὲ μετὰ ταῦτα ὁ τὸν ἐναντίον τούτῳ παραλαμβάνων λόγον φησίν ι ἀλλ’ ἀντίθεσ τοι· "ἐγὼ γὰρ αὐτὰ τἄμπαλιν τὰ θερμὰ λουτρὰ πρῶτον ἄξω τοῖσ ἐμοῖσ ἐπὶ κιόνων, ὥσπερ διὰ τοῦ Παιωνίου, ἀπὸ τῆσ θαλάττησ, ὥσθ’ ἑκάστῳ ῥεύσεται εἰσ τὴν πύελον ἐρεῖ δὲ θὔδωρ ἀνέχετε. "εἶτ’ ἁλάβαστοσ εὐθέωσ ἥξει μύρου αὐτόματοσ, ὁ σπόγγοσ τε καὶ τὰ σάνδαλα. "βέλτιον δὲ τούτων Τηλεκλείδησ Ἀμφικτύοσι· "λέξω τοίνυν βίον ἐξ ἀρχῆσ ὃν ἐγὼ θνητοῖσι παρεῖχον· "εἰρήνη μὲν πρῶτον ἁπάντων ἦν ὥσπερ ὕδωρ κατὰ χειρόσ. ἡ γῆ δ’ ἔφερ’ οὐ δέοσ οὐδὲ νόσουσ, ἀλλ’ αὐτόματ’ ἦν τὰ δέοντα· "οἴνῳ γὰρ ἅπασ1’ ἔρρει χαράδρα, μᾶζαι δ’ ἄρτοισ ἐμάχοντο περὶ τοῖσ στόμασιν τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι καταπίνειν εἴ τι φιλοῖεν τὰσ λευκοτάτασ. "οἱ δ’ ἰχθύεσ οἴκαδ’ ἰόντεσ ἐξοπτῶντεσ σφᾶσ αὐτοὺσ ἂν παρέκειντ’ ἐπὶ ταῖσι τραπέζαισ. "ζωμοῦ δ’ ἔρρει παρὰ τὰσ κλίνασ ποταμὸσ κρέα θερμὰ κυλίνδων ὑποτριμματίων δ’ ὀχετοὶ τούτων τοῖσ βουλομένοισι παρῆσαν, ὥστ’ ἀφθονία τὴν ἔνθεσιν ἦν ἄρδονθ’ ἁπαλὴν καταπίνειν. "λεκανίσκαισιν δ’ ἂν ψαιστὰ παρῆν ἡδυσματίοισ κατάπαστα, ὀπταὶ δὲ κίχλαι μετ’ ἀμητίσκων εἰσ τὸν φάρυγ’ εἰσεπέτοντο τῶν δὲ πλακούντων ὠστιζομένων περὶ τὴν γνάθον ἦν ἀλαλητόσ. μήτρασ δὲ τὸμοισ καὶ χναυματίοισ οἱ παῖδεσ ἂν ἠστραγάλιζον. "οἱ δ’ ἄνθρωποι πίονεσ ἦσαν τότε καὶ μέγα χρῆμα γιγάντων. "πρὸσ τῆσ Δήμητροσ ὑμῖν , ὦ ἑταῖροι, εἰ ταῦτα οὕτωσ ἐγίνετο, χρεία τίσ ἡμῖν ἦν οἰκετῶν; "ἀλλὰ γὰρ αὐτουργοὺσ εἶναι ἐθίζοντεσ ἡμᾶσ οἱ ἀρχαῖοι διὰ τῶν ποιημάτων ἐπαίδευον εὐωχοῦντεσ λόγοισ. "ἐγὼ δ’ ἐπειδὴ ὥσπερ λαμπάδιον κατασείσαντοσ τοῦ θαυμασιωτάτου Κρατίνου τὰ προκείμενα ἔπη καὶ οἱ μετ’ αὐτὸν γενόμενοι μιμησάμενοι ἐπεξειργάσαντο, ἐχρησάμην τῇ τάξει τῶν δραμάτων ὡσ ἐδιδάχθη· "καὶ εἰ μὴ ἐνοχλῶ τι ὑμῖν τῶν γὰρ κυνικῶν φροντὶσ οὐδὲ ἡ σμικροτάτη ̓, ἀπομνημονεύσω κατὰ τὴν τάξιν καὶ τὰ τοῖσ ἄλλοισ εἰρημένα ποιηταῖσ· "ὧν εἷσ ἐστιν ὁ Ἀττικώτατοσ Φερεκράτησ, ὃσ ἐν ὲν τοῖσ Μεταλλεῦσί φησιν πλούτῳ δ’ ἐκεῖν’ ἦν πάντα συμπεφυρμένα, ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖσ πάντα τρόπον εἰργασμένα. "ποταμοὶ μὲν ἀθάρησ καὶ μέλανοσ ζωμοῦ πλέῳ διὰ τῶν στενωπῶν τονθολνγοῦντεσ ἔρρεον αὐταῖσι μυστίλαισι καὶ ναστῶν τρύφη, ὥστ’ εὐμαρῆ γε καὐτομάτην τὴν ἔνθεσιν χωρεῖν λιπαρὰν κατὰ τοῦ λάρυγγοσ τοῖσ νεκροῖσ. φύσκαι δὲ καὶ σίζοντεσ ἀλλάντων τόμοι παρὰ τοῖσ ποταμοῖσιν ἐξεκέχυντ’ ἀντ’ ὀστράκων. "καὶ μὴν παρῆν τεμάχη μὲν ἐξωπτημένα, καταχυσματίοισι παντοδαποῖσιν εὐτρεπῆ· "σχελίδεσ δ’ ὁλόκνημοι πλησίον τακερώταται ἐπὶ πινακίσκοισ καὶ δίεφθ’ ἀκροκώλια ἥδιστον ἀπατμίζοντα καὶ χόλικεσ βοὸσ καὶ πλευρὰ δελφάκει’ ἐπεξανθισμένα χναυρότατα παρέκειτ’ ἐπ’ ἀμύλοισ καθήμενα, παρῆν δὲ χόνδροσ γἀλακι κατανενιμμένοσ ἐν καταχύτλοισ λεκάναισι καὶ πύου τόμοι. "β. οἴμ’ ὡσ ἀπολεῖσ μ’ ἐνταῦθα διατρίβουσ1’ ἔτι, παρὸν κολυμβᾶν ὡσ ἔχετ’ εἰσ τὸν Τάρταρον. "Α. τί δῆτα λέξεισ, τἀπίλοιπ’ ἤνπερ πύθῃ; "ὀπταὶ κίχλαι γὰρ εἰσ ἀνάβραστ’ ἠρτυμέναι περὶ τὸ στόμ’ ἐπέτοντ’ ἀντιβολοῦσαι καταπιεῖν ὑπὸ μυρρίναισι κἀνεμώναισ κεχυμένασ. "τὰ δὲ μῆλ’ ἐκρέματο τὰ καλὰ τῶν καλῶν ἰδεῖν ὑπὲρ κεφαλῆσ, ἐξ οὐδενὸσ πεφυκότα. "κόραι δ’ ἐν ἀμπεχόναισ τριχάπτοισ ἀρτίωσ ἡβυλλιῶσαι καὶ τὰ ῥόδα κεκαρμέναι πλήρεισ κύλικασ οἴνου μέλανοσ ἀνθοσμίου ἤντλουν διὰ χώνησ τοῖσι βουλομένοισ πιεῖν. καὶ τῶνδ’ ἑκάστοτ’ εἰ φάγοι τισ ἢ πίοι, διπλάσι’ ἐγίγνετ’ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πάλιν. "κἀν τοῖσ Πέρσαισ δέ φησιν τίσ δ’ ἔσθ’ ἡμῖν τῶν σῶν ἀροτῶν ἢ ζυγοποιῶν ἔτι χρεία ἢ δρεπανουργῶν ἢ χαλκοτύπων ἢ σπέρματοσ ἢ χαρακισμοῦ; "αὐτόματοι γὰρ διὰ τῶν τριόδων ποταμοὶ λιπαροῖσ ἐπιπάστοισ ζωμοῦ μέλανοσ καὶ Ἀχιλλείοισ μάζαισ κοχυδοῦντεσ ἐπιβλὺξ ἀπὸ τῶν πηγῶν τῶν τοῦ Πλούτου ῥεύσονται, σφῶν ἀρύτεσθαι. "ὁ Ζεὺσ δ’ ὑών οἴνῳ καπνίᾳ κατὰ τοῦ κεράμου βαλανεύσει, ἀπὸ τῶν δὲ τεγῶν ὀχετοὶ βοτρύων μετὰ ναστίσκων πολυτύρων ὀχετεύσονται θερμῷ σὺν ἔτνει καὶ λειριοπολφανεμώναισ. "τὰ δὲ δὴ δένδρη τἀν τοῖσ ὄρεσιν χορδαῖσ ὀπταῖσ ἐριφείοισ φυλλοροήσει καὶ τευθιδίοισ ἁπαλοῖσι κίχλαισ τ’ ἀναβράστοισ. "τί δεῖ πρὸσ τούτοισ ἔτι παρατίθεσθαι τὰ ἐκ Ταγηνιστῶν τοῦ χαρίεντοσ Ἀριστοφάνουσ; "πάντεσ γὰρ τῆσ καταχήνησ αὐτοῦ πλήρεισ ἐστέ. τῶν δὲ Μεταγένουσ ἐκ Θουριοπερσῶν μνημονεύσασ καταπαύσω τὸν λόγον, μακρὰ χαίρειν εἰπὼν ταῖσ Νικοφῶντοσ Σειρῆσιν, ἐν αἷσ τάδε γέγραπται· "νειφέτω μὲν ἀλφίτοισ. "ψακαζέτω δ’ ἄρτοισιν, ὑέτω δ’ ἔτνει, ζωμὸσ διὰ τῶν ὁδῶν κυλινδείτω κρέα, πλακοῦσ ἑαυτὸν ἐσθίειν κελευέτω. "ἀλλ’ ὅ γε Μεταγένησ τάδε φησίν ὁ μὲν ποταμὸσ ὁ Κρᾶθισ ἡμῖν καταφέρει μάζασ μεγίστασ αὐτομάτασ μεμαγμένασ, ὁ δ’ ἕτεροσ ὠθεῖ κῦμα ναστῶν καὶ κρεῶν ἑφθῶν τε βατίδων εἰλυομένων αὐτόσε· "τὰ δὲ μικρὰ ταυτὶ ποτάμι’ ἐνμεντευθενὶ ῥεῖ τευθίσιν ὀπταῖσ καὶ φάγροισ καὶ καράβοισ, ἐντευθενὶ δ’ ἀλλᾶσι καὶ περικόμμασι, τῃδὶ δ’ ἀφύαισι, τῇδε δ’ αὖ ταγηνίαισ. "τεμάχη δ’ ἄνωθεν αὐτόματα πεπνιγμένα εἰσ τὸ στόμ’ ᾄττει, τὰ δὲ παρ’ αὐτὼ τὼ πόδε. "ἄμυλοι δὲ περινέουσιν ἡμῖν ἐν κύκλῳ. οἶδα δὲ ὅτι καὶ οἱ Θουριοπέρσαι καὶ τὸ τοῦ Νικοφῶντοσ δρᾶμα ἀδίδακτά ἐστι, διόπερ καὶ τελευταίων αὐτῶν ἐμνήσθην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION