- ἑώρα γὰρ ἄνευ βασιλικῆσ προνοίασ ἀδύνατον εἶναι τυχεῖν εἰρήνησ ἔτι τὰ πράγματα καὶ τὸν Σίμωνα παῦλαν οὐ ληψόμενον τῆσ ἀνοίασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:6)
(70인역 성경, Liber Maccabees II 4:6)
- ἀλλ’ ὁπόταν πτήξωσι χελιδόνεσ εἰσ ἕνα χῶρον, τοὺσ ἔποπασ φεύγουσαι, ἀπόσχωνταί τε φαλήτων, παῦλα κακῶν ἔσται, τὰ δ’ ὑπέρτερα νέρτερα θήσει Ζεὺσ ὑψιβρεμέτησ ‐ ἐπάνω κατακεισόμεθ’ ἡμεῖσ; (Aristophanes, Lysistrata, Episode 1:21)
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:21)
- ἐν αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ λόγῳ μὲν ἀποδειχθεὶσ ὕπατοσ, ἐξουσίαν δὲ λαβὼν αὐτοκράτοροσ καὶ δικτάτοροσ ἐπὶ τοὺσ περὶ Κατιλίναν, ἐμαρτύρησεν ἅμα τῷ Πλάτωνι μαντευομένῳ παῦλαν ἕξειν κακῶν τὰσ πόλεισ, ὅταν εἰσ ταὐτὸ δύναμίσ τε μεγάλη καὶ φρόνησισ ἔκ τινοσ τύχησ χρηστῆσ ἀπαντήσῃ μετὰ δικαιοσύνησ. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 3 4:1)
(플루타르코스, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 3 4:1)
- ἐγγέγονε τῇ συμφορᾷ καὶ ἡ περὶ σὲ διάθεσισ ἀπαιτεῖν ἐοίκε τὴν παρὰ τῶν φίλων βοήθειαν, καλῶσ ἔχειν ὑπέλαβον τῶν παραμυθητικῶν σοι μεταδοῦναι λόγων πρὸσ ἄνεσιν τῆσ λύπησ καὶ παῦλαν τῶν πενθικῶν καὶ ματαίων ὀδυρμῶν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 2 1:1)
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 2 1:1)
- τε τὴν τῆσ παρούσησ λύπησ ἀπαλλαγὴν καὶ τοῦ πάντων ἀνιαροτάτου πένθουσ παῦλαν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 1:1)
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 1:1)
- τὰσ γὰρ ἄλλασ ὕβρει καὶ πλεονεξίᾳ τῶν πεπιστευμένων ὥσπερ αἰχμαλώτουσ διαφορούντων, ἐκείνοισ καὶ τῶν πρόσθεν ἀτυχημάτων παῦλα καὶ παραμυθία Βροῦτοσ ἦν. (Plutarch, Brutus, chapter 6 6:2)
(플루타르코스, Brutus, chapter 6 6:2)
- στάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάστησ ἡμέρασ διαφοραί, εἰδέναι μέν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ βραχὺ δόξησ ὀρθῆσ μετέδωκεν θεία τισ τύχη, ὡσ οὐκ ἔστιν παῦλα κακῶν τοῖσ στασιάσασιν, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντεσ μάχαισ καὶ ἐκβολαῖσ ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖσ μνησικακοῦντεσ καὶ ἐπὶ τιμωρίασ παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχθρῶν, ἐγκρατεῖσ δὲ ὄντεσ αὑτῶν, θέμενοι νόμουσ κοινοὺσ μηδὲν μᾶλλον πρὸσ ἡδονὴν αὑτοῖσ ἢ τοῖσ ἡττηθεῖσιν κειμένουσ, ἀναγκάσωσιν αὐτοὺσ χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ διτταῖσ οὔσαισ ἀνάγκαισ, αἰδοῖ καὶ φόβῳ, φόβῳ μὲν διὰ τὸ κρείττουσ αὐτῶν εἶναι δεικνύντεσ τὴν βίαν, αἰδοῖ δὲ αὖ διὰ τὸ κρείττουσ φαίνεσθαι περί τε τὰσ ἡδονὰσ καὶ τοῖσ νόμοισ μᾶλλον ἐθέλοντέσ τε καὶ δυνάμενοι δουλεύειν. (Plato, Epistles, Letter 7 87:1)
(플라톤, Epistles, Letter 7 87:1)
- ἀλλ’ εἴτε φόβοσ θεῶν προκήδεσθαι δοκούντων τοῦ ἀνδρὸσ εἴτε τῆσ ἀρετῆσ αἰδὼσ εἴτε δαιμόνιοσ τύχη, πάσησ κακίασ ἄθικτον ἐπ’ ἐκείνου καὶ καθαρὸν διαφυλάττουσα τὸν βίον, ἐναργὲσ ἐξήνεγκε παράδειγμα καὶ τεκμήριον τῆσ Πλατωνικῆσ φωνῆσ, ἣν ὕστερον ἐκεῖνοσ οὐκ ὀλίγοισ χρόνοισ γενόμενοσ ἐτόλμησεν ἀφεῖναι περὶ πολιτείασ, ὡσ μία κακῶν παῦλα καὶ λύσισ ἀνθρώποισ ἐστίν, ἔκ τινοσ τύχησ θείασ εἰσ ταὐτὸ διανοίᾳ φιλοσόφῳ βασιλικὴν συμπεσοῦσαν δύναμιν ἐγκρατῆ καὶ ὑπερδέξιον τῆσ κακίασ τὴν ἀρετὴν καταστῆσαι. (Plutarch, Numa, chapter 20 6:1)
(플루타르코스, Numa, chapter 20 6:1)
- παῦλά τοι κακῶν αὕτη, τελευτὴ τοῦδε τἀνδρὸσ ὑστάτη. (Sophocles, Trachiniae, episode 8:21)
(소포클레스, 트라키니아이, episode 8:21)