Hellas Alive Dictionary - ζητητικος

Ancient Greek-English Dictionary

ζητητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ζητητικός ζητητική ζητητικόν

Structure: ζητητικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: zhte/w

disposed to searching, inquiry, (in masculine, substantive, chiefly in the plural) Sceptic
(in feminine, substantive) Sceptic philosophy

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ζητητικός ζητητικοῦ	ζητητικότερος ζητητικοτεροῦ	ζητητικότατος ζητητικοτατοῦ
Adverb	ζητητικώς	ζητητικότερον	ζητητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὅτι τε οὐδεμία πόλισ ἐντίμωσ αὐτὰ ἔχει, ἀσθενῶσ ζητεῖται χαλεπὰ ὄντα, ἐπιστάτου τε δέονται οἱ ζητοῦντεσ, ἄνευ οὗ οὐκ ἂν εὑρ́οιεν, ὃν πρῶτον μὲν γενέσθαι χαλεπόν, ἔπειτα καὶ γενομένου, ὡσ νῦν ἔχει, οὐκ ἂν πείθοιντο οἱ περὶ ταῦτα ζητητικοὶ μεγαλοφρονούμενοι. (Plato, Republic, book 7 292:2)
οὗτοι πάντεσ Πυρρώνειοι μὲν ἀπὸ τοῦ διδασκάλου, ἀπορητικοὶ δὲ καὶ σκεπτικοὶ καὶ ἔτι ἐφεκτικοὶ καὶ ζητητικοὶ ἀπὸ τοῦ οἱο͂ν δόγματοσ προσηγορεύοντο. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 9:7)
ζητητικοὶ μὲν οὖν ἀπὸ τοῦ πάντοτε ζητεῖν τὴν ἀλήθειαν, σκεπτικοὶ δ’ ἀπὸ τοῦ σκέπτεσθαι ἀεὶ καὶ μηδέποτε εὑρίσκειν, ἐφεκτικοὶ δ’ ἀπὸ τοῦ μετὰ τὴν ζήτησιν πάθουσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 10:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기