뜻

3. 끊다, 멈추다, 방해하다, 정지시키다, 정지하다, 잘라버리다, 서다

1. to cut away under, cut away
2. to cut underhand or unfairly
3. to cut off, intercept, to cut off, stop, short, to intercept

예문

• τοῖσ οὔπω παροῦσι πρέσβεσι προκαταλαμβάνων τὴν ἐκκλησίαν, καὶ τοὺσ χρόνουσ ὑμῶν ὑποτεμνόμενοσ καὶ τὸ πρᾶγμα κατασπεύδων, ἵνα μὴ μετὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, ἐπανελθόντων τῶν ὑμετέρων πρέσβεων, ἀλλὰ μόνοι ποιήσησθε τὴν εἰρήνην. (Aeschines, Speeches, , section 672)

  (아이스키네스, 연설, , section 672)

• κατιδὼν δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενοσ τὸν εἰσ Σάμον πλοῦν, ὅπωσ μὴ ἐκεῖσε φύγοι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 20:3)

  (크세노폰, Hellenica, , chapter 6 20:3)

• καὶ οὐδ’ ἐνταῦθ’ ἔστη τῆσ δημηγορίασ, ἀλλ’ ὥσπερ προκαταλαμβάνων καὶ ὥσπερ ὑποτεμνόμενοσ τὰσ Πλάτωνοσ ἐπιτιμήσεισ ἔγκειται πάσασ φωνὰσ ἀφιεὶσ καὶ λέγων ἐκ τοῦ εὐθέοσ ἤδη μηδὲ σύ γ’ ἱπποσύνην τε μένειν καὶ πεζὸν ἰόντα πολλὸν ἀπ’ ἠπείρου στρατὸν ἥσυχοσ, ἀλλ’ ἀναχωρεῖν. (Aristides, Aelius, Orationes, 97:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 97:1)

유사 형태

• ὑποτέμνεται (3)
• ὑποτέμνων (2)
• ὑποτέμνοιτο (2)
• ὑποτέμνειν (1)
• ὑποτεμών (1)
• ὑποτεμόντος (1)
• ὑποτεμεῖν (1)
• ὑποτέμω (1)
• ὑποτέμοι (1)
• ὑποτεμὼν (1)
• ὑποτεμοῦμαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.