Sense

1. to run in under, make a secret attack
2. to run in before, to supplant
3. to run in too hastily

Examples

• πελειάδασ δὲ πῶσ ἄν τισ ὑπόθοιτο νεμομένασ περὶ ἕκαστον τῶν ὤτων; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 76 1:4)
• "εἰ δ’ οὖν ὑπόθοιτό τισ ἀληθὲσ εἶναι τὸ λεγόμενον, οὐ βέλτιόν ἐστι ψυχρότητασ αἰτιᾶσθαί τινασ καὶ ὑγρότητασ ἀέρων, ὑφ’ ὧν τὸ πῦρ μαραινόμενον εἰκόσ ἐστι μὴ κρατεῖν πολλῆσ μηδὲ δεῖσθαι τροφῆσ, ἢ τοὐναντίον ξηρότητασ καὶ θερμότητασ; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 4 3:2)
• τῷ τρίτῳ περὶ Ἀγαθῶν τοῖσ γὰρ τέλοσ ἡγουμένοισ τὴν ἐπιστήμην ἀνομολογεῖ, καὶ τίθησιν ἔν γε τοῖσ περὶ Δικαιοσύνησ, εἰ μέν τισ ὑπόθοιτο τὴν ἡδονὴν τέλοσ, οὐκ οἰέται σῴζεσθαι τὸ δίκαιον· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 25 1:3)
• ἀλλ’ εἰ καὶ τοῦτό τισ ὑπόθοιτο, διεκπεσόντεσ ἂν οὕτωσ οὐ τὸ περιτόναιον μόνον ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπιγάστριον, εἰσ τὸ περιέχον σκεδασθεῖεν ἢ πάντωσ ἂν ὑπὸ τῷ δέρματι συναθροισθεῖεν. (Galen, On the Natural Faculties., , section 1314)
• οὗτοσ δ’ ὁ λόγοσ ἔχει μέν τινα πρόχειρον ἀντίρρησιν, ὅτι παντελῶσ ἀδύνατον εἶναι δοκεῖ ποταμὸν ἐκ τῆσ ἀντικειμένησ οἰκουμένησ εἰσ τὴν ἡμετέραν ἀναφέρεσθαι, καὶ μάλιστ’ εἴ τισ ὑπόθοιτο σφαιροειδῆ τὴν γῆν ὑπάρχειν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 40 5:1)

Similar forms

• ὑπόθεσιν (221)
• ὑποθέσεως (94)
• ὑποθέσεις (93)
• ὑποθέσθαι (45)
• ὑπόθεσις (40)
• ὑποθήκας (32)
• ὑποθεὶς (30)
• ὑποθέσεων (27)
• ὑποθέσει (21)
• ὑποθήκην (16)
• ὑποθεῖναι (13)
• ὑποθήκαις (12)
• ὑποθέντες (8)
• ὑποθήκης (7)
• ὑποθεμένῳ (5)
• ὑποθέσεσι (5)
• ὑποθέντα (5)
• ὑποθετέον (5)
• ὑπόθες (4)
• ὑποθέσιος (4)
• ὑπόθοιτο (4)
• ὑποθῆκαι (4)
• ὑποθώμεθα (3)
• ὑποθήκῃ (3)
• ὑποθῶμαι (3)
• ὑποθῇ (3)
• ὑποθῆται (3)
• ὑπόθεσίν (2)
• ὑπόθοιο (2)
• ὑποθυμὶς (2)
• ὑπόθημα (2)
• ὑποθέντας (2)
• Ὑποθήβας (2)
• ὑποθήσεις (2)
• ὑπόθοιτό (2)
• ὑποθῶσι (2)
• ὑποθεῖσα (2)
• ὑποθηκῶν (2)
• ὑποθήσει (2)
• ὑποθείμην (2)
• ὑπόθεσίς (2)
• ὑπόθου (2)
• ὑποθεύσομαι (1)
• ὑποθήκη (1)
• ὑποθήσεαι (1)
• ὑποθείη (1)
• ὑποθεῖσαι (1)
• ὑπόθερμον (1)
• ὑποθέσεώς (1)
• ὑπόθετε (1)
• ὑπόθηται (1)
• ὑποθυμιᾷ (1)
• ὑπόθυψίς (1)
• ὑποθεῖν (1)
• ὑποθέματα (1)
• ὑπόθευ (1)
• ὑποθῇς (1)
• ὑποθοίμην (1)
• ὑποθυμιῆν· (1)
• ὑποθέοιτο (1)
• ὑποθήσων (1)
• 3ὑπόθου (1)
• ὑποθεῖναί (1)
• ὑποθύψας (1)
• ὑποθεῖτό (1)
• ὑπόθερμος (1)
• ὑποθέσιεσ· (1)
• ὑποθήκατε (1)
• ὑποθήματα (1)
• ὑποθυμίδα (1)
• ὑποθῶνται (1)
• ὑποθείς (1)
• ὑποθήκῃσι (1)
• ὑποθήσομ (1)
• ὑποθῶ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.