Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπεκφεύγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπεκφεύγω ὑπεκφεύξομαι ὑπεξέφυγον

Structure: ὑπ (Prefix) + ἐκ (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee away or escape secretly
  2. to escape from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκφεύγω ὑπεκφεύγεις ὑπεκφεύγει
Dual ὑπεκφεύγετον ὑπεκφεύγετον
Plural ὑπεκφεύγομεν ὑπεκφεύγετε ὑπεκφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπεκφεύγω ὑπεκφεύγῃς ὑπεκφεύγῃ
Dual ὑπεκφεύγητον ὑπεκφεύγητον
Plural ὑπεκφεύγωμεν ὑπεκφεύγητε ὑπεκφεύγωσιν*
OptativeSingular ὑπεκφεύγοιμι ὑπεκφεύγοις ὑπεκφεύγοι
Dual ὑπεκφεύγοιτον ὑπεκφευγοίτην
Plural ὑπεκφεύγοιμεν ὑπεκφεύγοιτε ὑπεκφεύγοιεν
ImperativeSingular ὑπεκφεύγε ὑπεκφευγέτω
Dual ὑπεκφεύγετον ὑπεκφευγέτων
Plural ὑπεκφεύγετε ὑπεκφευγόντων, ὑπεκφευγέτωσαν
Infinitive ὑπεκφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεκφευγων ὑπεκφευγοντος ὑπεκφευγουσα ὑπεκφευγουσης ὑπεκφευγον ὑπεκφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκφεύγομαι ὑπεκφεύγει, ὑπεκφεύγῃ ὑπεκφεύγεται
Dual ὑπεκφεύγεσθον ὑπεκφεύγεσθον
Plural ὑπεκφευγόμεθα ὑπεκφεύγεσθε ὑπεκφεύγονται
SubjunctiveSingular ὑπεκφεύγωμαι ὑπεκφεύγῃ ὑπεκφεύγηται
Dual ὑπεκφεύγησθον ὑπεκφεύγησθον
Plural ὑπεκφευγώμεθα ὑπεκφεύγησθε ὑπεκφεύγωνται
OptativeSingular ὑπεκφευγοίμην ὑπεκφεύγοιο ὑπεκφεύγοιτο
Dual ὑπεκφεύγοισθον ὑπεκφευγοίσθην
Plural ὑπεκφευγοίμεθα ὑπεκφεύγοισθε ὑπεκφεύγοιντο
ImperativeSingular ὑπεκφεύγου ὑπεκφευγέσθω
Dual ὑπεκφεύγεσθον ὑπεκφευγέσθων
Plural ὑπεκφεύγεσθε ὑπεκφευγέσθων, ὑπεκφευγέσθωσαν
Infinitive ὑπεκφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεκφευγομενος ὑπεκφευγομενου ὑπεκφευγομενη ὑπεκφευγομενης ὑπεκφευγομενον ὑπεκφευγομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δ’ ἔτ’ ἀκουέμεναί γε λιλαίεαι, οὐκ ἂν ἐγώ γε τούτων σοι φθονέοιμι καὶ οἰκτρότερ’ ἄλλ’ ἀγορεύειν, κήδε’ ἐμῶν ἑτάρων, οἳ δὴ μετόπισθεν ὄλοντο, οἳ Τρώων μὲν ὑπεξέφυγον στονόεσσαν ἀυτήν, ἐν νόστῳ δ’ ἀπόλοντο κακῆσ ἰότητι γυναικόσ. (Homer, Odyssey, Book 11 48:3)
  • οὔτε γὰρ ξίφοσ σπασαμένου τινὸσ καὶ καταφέροντοσ ὑπεξέφυγον, οὔθ’ ὕβριν οὐδὲ πληγὰσ ὑπομένοντεσ ἠρεθίζοντο, τό τε πλῆθοσ οὐ συνηγανάκτει τοῖσ πάσχουσιν, ἀλλ’ ἐνίοτε τέκνων ἢ γυναικῶν σφαττομένων ἐν ὀφθαλμοῖσ ἀπαθεῖσ ταῖσ διαθέσεσιν ἔμενον, οὐδεμίαν ἔμφασιν ὀργῆσ ἢ πάλιν ἐλέου διδόντεσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 18 5:2)

Synonyms

  1. to flee away or escape secretly

  2. to escape from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION