υἱός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
υἱός
υἱέος
Structure:
υἱ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: Hom. sometimes makes the 1st syll. short, as if it were u(o/s.
Sense
- son
- child
- son of God, Jesus
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Καὶ ἔγνω Κάϊν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Ἐνώχ. καὶ ἦν οἰκοδομῶν πόλιν καὶ ἐπωνόμασε τὴν πόλιν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, Ἐνώχ. (Septuagint, Liber Genesis 4:17)
- καὶ ἔλαβε Θάρα τὸν Ἅβραμ υἱὸν αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν Ἀρράν, υἱὸν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν Σάραν τὴν νύμφην αὐτοῦ, γυναῖκα Ἅβραμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ χώρασ τῶν Χαλδαίων πορευθῆναι εἰσ γῆν Χαναὰν καὶ ἦλθον ἕωσ Χαρρὰν καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Genesis 11:31)
- Καὶ ἔτεκεν Ἄγαρ τῷ Ἅβραμ υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν Ἅβραμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Ἄγαρ, Ἰσμαήλ. (Septuagint, Liber Genesis 16:15)
- καὶ παιδίον ὀκτὼ ἡμερῶν περιτμηθήσεται ὑμῖν, πᾶν ἀρσενικὸν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ὁ οἰκογενὴσ καὶ ὁ ἀργυρώνητοσ, ἀπὸ παντὸσ υἱοῦ ἀλλοτρίου, ὃσ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματόσ σου. (Septuagint, Liber Genesis 17:12)
Synonyms
-
son
-
child
-
son of God