Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τροπικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τροπικός

Structure: τροπικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: troph/

Sense

  1. of or pertaining to a turn or change
  2. of or pertaining to the solstice
  3. of or pertaining to a trope or figure

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative τροπικός τροπική τρόπικον
Genitive τροπικοῦ τροπικῆς τροπίκου
Dative τροπικῷ τροπικῇ τροπίκῳ
Accusative τροπικόν τροπικήν τρόπικον
Vocative τροπικέ τροπική τρόπικον
DualN/A/V τροπικώ τροπικᾱ́ τροπίκω
G/D τροπικοῖν τροπικαῖν τροπίκοιν
PluralNominative τροπικοί τροπικαί τρόπικα
Genitive τροπικῶν τροπικῶν τροπίκων
Dative τροπικοῖς τροπικαῖς τροπίκοις
Accusative τροπικούς τροπικᾱ́ς τρόπικα
Vocative τροπικοί τροπικαί τρόπικα
Positive Comparative Superlative
Adjective τροπικός τροπικοῦ τροπικώτερος τροπικωτεροῦ τροπικώτατος τροπικωτατοῦ
Adverb τροπίκως τροπικώτερον τροπικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν οὕτωσ, ὅταν τισ κοινοτέροισ τοῖσ ὀνόμασι χρῆται καὶ τοῖσ σημαντικοῖσ τοῖσ σφόδρα καὶ ἐναργεστέρωσ δηλοῦσι τὰ πράγματα, καὶ ὅταν ἀφηγηματικοῖσ σχήμασι χρῆται, καὶ ὅταν τισ ἰσοδυναμοῦσιν ἥκιστα χρῆται, [τὰ τροπικὰ λέγει καὶ μεταφορικὰ ἰσοδυναμοῦντα τοῖσ κυρίοισ δηλονότι,] καὶ ὅταν τισ πρᾳοτέροισ ἀντὶ τῶν τραχέων. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:1)
  • Τροπικὰ ζητήματα πρὸσ Ζήνωνα καὶ Φιλομαθῆ α’ ̔τοῦτο δοκεῖ ψευδεπίγραφον̓. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 17:11)

Synonyms

  1. of or pertaining to a turn or change

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION