Ancient Greek-English Dictionary Language

πλεονάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πλεονάζω πλεονάσω

Structure: πλεονάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ple/on

Sense

  1. to presume on
  2. to be superfluous, more than enough
  3. (of a writer) to be prolix or tedious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζω πλεονάζεις πλεονάζει
Dual πλεονάζετον πλεονάζετον
Plural πλεονάζομεν πλεονάζετε πλεονάζουσιν*
SubjunctiveSingular πλεονάζω πλεονάζῃς πλεονάζῃ
Dual πλεονάζητον πλεονάζητον
Plural πλεονάζωμεν πλεονάζητε πλεονάζωσιν*
OptativeSingular πλεονάζοιμι πλεονάζοις πλεονάζοι
Dual πλεονάζοιτον πλεοναζοίτην
Plural πλεονάζοιμεν πλεονάζοιτε πλεονάζοιεν
ImperativeSingular πλεόναζε πλεοναζέτω
Dual πλεονάζετον πλεοναζέτων
Plural πλεονάζετε πλεοναζόντων, πλεοναζέτωσαν
Infinitive πλεονάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζων πλεοναζοντος πλεοναζουσα πλεοναζουσης πλεοναζον πλεοναζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζομαι πλεονάζει, πλεονάζῃ πλεονάζεται
Dual πλεονάζεσθον πλεονάζεσθον
Plural πλεοναζόμεθα πλεονάζεσθε πλεονάζονται
SubjunctiveSingular πλεονάζωμαι πλεονάζῃ πλεονάζηται
Dual πλεονάζησθον πλεονάζησθον
Plural πλεοναζώμεθα πλεονάζησθε πλεονάζωνται
OptativeSingular πλεοναζοίμην πλεονάζοιο πλεονάζοιτο
Dual πλεονάζοισθον πλεοναζοίσθην
Plural πλεοναζοίμεθα πλεονάζοισθε πλεονάζοιντο
ImperativeSingular πλεονάζου πλεοναζέσθω
Dual πλεονάζεσθον πλεοναζέσθων
Plural πλεονάζεσθε πλεοναζέσθων, πλεοναζέσθωσαν
Infinitive πλεονάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζομενος πλεοναζομενου πλεοναζομενη πλεοναζομενης πλεοναζομενον πλεοναζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ δώσεισ τὸ ἀργύριον Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, λύτρα τῶν πλεοναζόντων ἐν αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber Numeri 3:48)
  • καὶ ἔλαβε Μωυσῆσ τὸ ἀργύριον τὰ λύτρα τῶν πλεοναζόντων εἰσ τὴν ἐκλύτρωσιν τῶν Λευιτῶν, (Septuagint, Liber Numeri 3:49)
  • καὶ ἔδωκε Μωυσῆσ τὰ λύτρα τῶν πλεοναζόντων Ἀαρὼν καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ, διὰ φωνῆσ Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριοσ τῷ Μωυσῇ. (Septuagint, Liber Numeri 3:51)
  • τοῖσ πλείοσι πλεονάσεισ τὴν κληρονομίαν καὶ τοῖσ ἐλάττοσιν ἐλαττώσεισ τὴν κληρονομίαν αὐτῶν. ἑκάστῳ καθὼσ ἐπεσκέπησαν, δοθήσεται ἡ κληρονομία αὐτῶν. (Septuagint, Liber Numeri 26:54)
  • ἐντεῦθεν οὖν ἀρξώμεθα τῆσ διηγήσεωσ, τοῖσ προειρημένοισ τοσοῦτον ἐπιζεύξαντεσ. εὔηθεσ γὰρ τὸ μὲν πρὸ τῆσ ἱστορίασ πλεονάζειν, τὴν δὲ ἱστορίαν ἐπιτεμεῖν. (Septuagint, Liber Maccabees II 2:32)

Synonyms

  1. to presume on

  2. to be superfluous

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION