Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τίνω

Structure: τίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: with tenses formed from ti/w

Sense

  1. to pay a price, that is, as a penalty: - be punished with (whereas τίω ‎(tíō) means to pay honor).

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τίνω τίνεις τίνει
Dual τίνετον τίνετον
Plural τίνομεν τίνετε τίνουσιν*
SubjunctiveSingular τίνω τίνῃς τίνῃ
Dual τίνητον τίνητον
Plural τίνωμεν τίνητε τίνωσιν*
OptativeSingular τίνοιμι τίνοις τίνοι
Dual τίνοιτον τινοίτην
Plural τίνοιμεν τίνοιτε τίνοιεν
ImperativeSingular τίνε τινέτω
Dual τίνετον τινέτων
Plural τίνετε τινόντων, τινέτωσαν
Infinitive τίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τινων τινοντος τινουσα τινουσης τινον τινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τίνομαι τίνει, τίνῃ τίνεται
Dual τίνεσθον τίνεσθον
Plural τινόμεθα τίνεσθε τίνονται
SubjunctiveSingular τίνωμαι τίνῃ τίνηται
Dual τίνησθον τίνησθον
Plural τινώμεθα τίνησθε τίνωνται
OptativeSingular τινοίμην τίνοιο τίνοιτο
Dual τίνοισθον τινοίσθην
Plural τινοίμεθα τίνοισθε τίνοιντο
ImperativeSingular τίνου τινέσθω
Dual τίνεσθον τινέσθων
Plural τίνεσθε τινέσθων, τινέσθωσαν
Infinitive τίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τινομενος τινομενου τινομενη τινομενης τινομενον τινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τινον έ̓τινες έ̓τινεν*
Dual ἐτίνετον ἐτινέτην
Plural ἐτίνομεν ἐτίνετε έ̓τινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτινόμην ἐτίνου ἐτίνετο
Dual ἐτίνεσθον ἐτινέσθην
Plural ἐτινόμεθα ἐτίνεσθε ἐτίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιγαροῦν οὐ μεμπτὰσ ἡμῖν τίνεισ τὰσ δίκασ, ἀλλὰ μέχρι καὶ τῆσ γυναικωνίτιδοσ περιβόητοσ εἶ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 25:4)
  • καὶ τίνει ταύτην δίκην, ὡσ μὲν λέγουσιν, ὅτι θεοῖσ ἄνθρωποσ ὢν κοινῆσ τραπέζησ ἀξίωμ’ ἔχων ἴσον, ἀκόλαστον ἔσχε γλῶσσαν, αἰσχίστην νόσον. (Euripides, episode 1:3)
  • καὶ μὴν τίνοι γ’ ἂν τῇ τεθνηκυίᾳ τροφάσ. (Euripides, episode 5:32)
  • μισῇ γε πρὸσ θεῶν καὶ τίνεισ μητρὸσ δίκασ, μανίαισ ἀλαίνων καὶ φόβοισ. (Euripides, episode, iambic 9:4)
  • καὶ συγκατέκτανον γάρ, οὐκ ἀρνήσομαι, καὶ πάντ’ ἐβούλευσ’ ὧν σὺ νῦν τίνεισ δίκασ· (Euripides, episode, anapests 3:18)
  • τοιῶνδε ποινὰσ ἀμπλακημάτων τίνω ὑπαιθρίοισ δεσμοῖσ πεπασσαλευμένοσ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 1:7)
  • ἀλλὰ καὶ εἰσ Ὀλυμπίαν ἐλθόντα ἐν δερμα‐ τίνῳ καθίσαι, ὡσ μέλλοντοσ ὕσειν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 5:3)

Synonyms

  1. to pay a price

    • τίω (to pay honour to a person (whereas τίνω ‎ means to pay a price))

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION