Sense

1. to pay a price, that is, as a penalty: - be punished with (whereas τίω ‎(tíō) means to pay honor).

Examples

• τοιγαροῦν οὐ μεμπτὰς ἡμῖν τίνεις τὰς δίκας, ἀλλὰ μέχρι καὶ τῆς γυναικωνίτιδος περιβόητος εἶ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 25:4)
• καὶ τίνει ταύτην δίκην, ὡς μὲν λέγουσιν, ὅτι θεοῖς ἄνθρωπος ὢν κοινῆς τραπέζης ἀξίωμ ἔχων ἴσον, ἀκόλαστον ἔσχε γλῶσσαν, αἰσχίστην νόσον. (Euripides, episode 1:3)
• καὶ μὴν τίνοι γ ἂν τῇ τεθνηκυίᾳ τροφάς. (Euripides, episode 5:32)
• μισῇ γε πρὸς θεῶν καὶ τίνεις μητρὸς δίκας, μανίαις ἀλαίνων καὶ φόβοις. (Euripides, episode, iambic 9:4)
• καὶ συγκατέκτανον γάρ, οὐκ ἀρνήσομαι, καὶ πάντ ἐβούλευς ὧν σὺ νῦν τίνεις δίκας: (Euripides, episode, anapests 3:18)
• τοιῶνδε ποινὰς ἀμπλακημάτων τίνω ὑπαιθρίοις δεσμοῖς πεπασσαλευμένος. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 1:7)
• ἀλλὰ καὶ εἰς Ὀλυμπίαν ἐλθόντα ἐν δερμα- τίνῳ καθίσαι, ὡς μέλλοντος ὕσειν: (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 5:3)

Similar forms

• τινα (4029)
• τινες (2256)
• τινὰ (2164)
• τινος (1961)
• τινας (1574)
• τινὸς (1221)
• τίνα (1090)
• τινὲς (1002)
• τινὰς (1001)
• τινι (950)
• τίνος (825)
• τινὶ (778)
• τινων (614)
• τιν (573)
• τίνι (479)
• τίνες (449)
• τινῶν (445)
• τινά (339)
• τίνας (296)
• τίν (264)
• τίνων (259)
• τινές (256)
• τινός (211)
• τινάς (128)
• τινί (108)
• τὶν (37)
• τινε (15)
• τινὲ (9)
• τίνει (7)
• τίνε (3)
• τίνοι (3)
• τινών (2)
• 3τίνι (1)
• τἰνος (1)
• 3τίνα (1)
• τίνετ (1)
• τίνῳ (1)
• τινων> (1)
• <τιν (1)
• τινά· (1)
• τινέ (1)
• τινες] (1)
• τινο (1)
• <τινὸς> (1)
• [τινῶ]ν (1)
• τιν[α (1)
• ͺτίνα (1)
• τινάς᾿ (1)
• τινί‧ (1)
• τι[να] (1)
• 1τινες (1)
• τίνω (1)
• τίνων> (1)
• τινὰ· (1)
• τινᾶν (1)
• [τινες (1)
• [τίνι (1)
• τ[ίνος] (1)
• [τίνων (1)
• τι<να> (1)
• τ[ίνας] (1)
• τίνῃς (1)
• τινι‧ (1)
• τινα‧ (1)
• [τινες] (1)
• τινος‧ (1)
• <τινα> (1)
• [τινα]? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary