Sense

1. a piece of ground cut or marked off
2. a sacred inclosure

Examples

• εὑρ͂ε γὰρ ἐν τεμένει ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνοσ αὐτὸν καὶ πατέρα ὅν Ἄρην, ἀάτον πολέμοιο, τεύχεσι λαμπομένουσ σέλασ ὣσ πυρὸσ αἰθομένοιο, ἑσταότ’ ἐν δίφρῳ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 4:2)
• θέασ νάσου π[ι]τυώδεϊ δείρᾳ, οἱ δὲ φοινικοστερόπα τεμένει Ζηνὸσ Νεμεαίου· (Bacchylides, , epinicians, ode 12 4:2)
• ἔπεμψε γὰρ δὴ θεωροὺσ εἰσ τὴν πανήγυριν ὁ Διονύσιοσ ἄγοντασ θυσίαν τῷ θεῷ, μεγαλοπρεπήσ τε καταγωγὴ τῶν θεωρῶν ἐγένετο ἐν τῷ τεμένει καὶ πολυτελήσ, ἵνα θαυμασθείη μᾶλλον ὁ τύραννοσ ὑπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 29 1:1)
• ὁ κρουματοποιὸσ Δωρίων ποτ’ εἰσ Μυλῶν ἐλθὼν κατάλυσιν οὐδαμοῦ μισθωσίμην δυνάμενοσ εὑρεῖν ἐν τεμένει καθίσασ τινί, ὃ πρὸ τῶν πυλῶν ἦν κατὰ τύχην ἱδρυμένον, ἰδών τ’ ἐκεῖ θύοντα τὸν νεωκόρον, ’ πρὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ θεῶν, τίνοσ, φράσον, ἐστὶν ὁ νεώσ, βέλτιστε, φησίν, οὑτοσί; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 18 1:1)
• προεπόμπευον δ’ αὐτοῦ καὶ ἐφείποντο θεράποντεσ πολλοί, ἐν δὲ τῷ τεμένει τῶν τεχνιτῶν θυσίαι τε ἐπετελοῦντο ἐπὶ τῇ Ἀθηνίωνοσ παρουσίᾳ καὶ μετὰ κήρυκοσ προαναφωνήσεωσ σπονδαί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 3:1)

Similar forms

• τέμενος (196)
• τεμένη (60)
• τεμένει (50)
• τεμένους (30)
• τέμενός (22)
• τεμένεϊ (8)
• τεμένεα (6)
• τεμενῶν (5)
• τεμένεσι (3)
• τεμένεσιν (3)
• Τεμενίδην (1)
• τεμενέων (1)
• τέͅμενος (1)
• τεμενίσας (1)
• τεμενίαν (1)
• <τε>μενῶν (1)
• τεμένεσσι (1)
• τεμένεος (1)
• Τεμενίδου (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary