뜻

1. 벽, 울, 담

1. a wall, city-walls.

예문

• καὶ τάφρον δὲ διαπηδᾶν μελετῶσιν αὐτοῖς οἱ ἵπποι καὶ τειχίον ὑπεράλλεσθαι, καὶ ἐνὶ λόγῳ, οὐκ ἐστιν ὅτι Ῥωμαίοις τῶν τε παλαιῶν ἐπιτηδευμάτων, ὅ τι περ ἐκλελειμμένον, οὐκ ἐξ ὑπαρχῆς ἐπασκεῖται, καὶ ὅσα ἤδη προσεξεύρηται ἐκ τοῦ βασιλέως, τὰ μὲν ἐς κάλλος τὰ δὲ ἐς ὀξύτητα, τὰ δὲ ἐς ἔκπληξιν τὰ δὲ ἐς χρείαν τὴν ἐπὶ τῷ ἔργῳ. (Arrian, chapter 44 4:1)

  (아리아노스, chapter 44 4:1)

• ἀλλ εἰᾶ δεῦρ ἐπὶ σκιᾶς ἐλθοῦσα πρὸς τὸ τειχίον παραβλέπουσα θατέρῳ πάλιν μετασκεύαζε σαυτὴν αὖθις ἥπερ ἦσθα, καὶ μὴ βράδυν: (Aristophanes, Ecclesiazusae, Parodos, antistrophe2)

  (아리스토파네스, Ecclesiazusae, Parodos, antistrophe2)

• δελεάσας τὸ ἄγκιστρον ἰσχάδι καὶ τῷ χρυσίῳ καθεζόμενος ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ τειχίου καθῆκεν εἰς τὴν πόλιν. (Lucian, Piscator, (no name) 47:10)

  (루키아노스, Piscator, (no name) 47:10)

• ξυλλεγέντες γὰρ καθ ἑσμούς, ὡσπερεὶ τἀνθρήνια, οἱ μὲν ἡμῶν οὗπερ ἁρ´χων, οἱ δὲ παρὰ τοὺς ἕνδεκα, οἱ δ ἐν ᾠδείῳ δικάζους, οἱ δὲ πρὸς τοῖς τειχίοις ξυμβεβυσμένοι πυκνόν, νεύοντες ἐς τὴν γῆν, μόλις ὥσπερ οἱ σκώληκες ἐν τοῖς κυττάροις κινούμενοι. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, antepirrheme4)

  (아리스토파네스, Wasps, Parabasis, antepirrheme4)

• οὐ γὰρ δὴ τειχίον γ εἰ παλαιὸν ἐπῳκοδόμησεν, ἐμοὶ καὶ τοῦτο λογιστέον ἐστίν, ὃ μήτ ἔπεσεν μήτ ἄλλο δεινὸν μηδὲν ἔπαθεν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 31:2)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 31:2)

• τὸ Ἱππάρχου τειχίον: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section10)

  (작자 미상, 비가, , section10)

• ἀνδροφόνῳ σαθρὸν παρὰ τειχίον ὑπνώοντι νυκτὸς ἐπιστῆναι φασὶ Σάραπιν ὄναρ, καὶ χρησμῳδῆσαι: (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3781)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3781)

유사 형태

• τειχίζειν (30)
• τειχίσας (20)
• τειχίσαι (15)
• τειχίον (13)
• τειχισμὸν (10)
• τειχισμοῦ (5)
• τειχίου (4)
• τειχίζει (4)
• τειχία (4)
• τειχιεῖ (3)
• τειχίζουσι (3)
• τειχίζων (3)
• Τειχιοῦντα (2)
• τειχίζοντα (2)
• τείχισμα (2)
• τειχισταῖς (2)
• τειχισμῷ (2)
• τειχίζεται (2)
• τειχιεῖν (2)
• τειχίῳ (2)
• τειχίσασι (1)
• τειχίοις (1)
• τειχίσαντι (1)
• Τειχιοῦς (1)
• τειχίσειν (1)
• τείχισας (1)
• τειχίζομεν (1)
• Τειχιοέσσῃ (1)
• τειχίσαιεν (1)
• τείχισις (1)
• Τειχιοῦντι (1)
• τειχίσειε (1)
• τειχίζοντι (1)
• τειχίσματι (1)
• τειχίσεως? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.