뜻

1. one who eats together, a messmate

예문

• Μίλητον μὲν ἐά καὶ τὴν νεόκτιστον ἐν Θρηίκῃ πόλιν, σὺ δέ μοι ἑπόμενος ἐς Σοῦσα ἔχε τά περ ἂν ἐγὼ ἔχω, ἐμός τε σύσσιτος ἐὼν καὶ σύμβουλος. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 24 5:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 24 5:2)

• ἀλλὰ γυναικῶν μὲν μία σύσσιτος ἦν ἡ μήτηρ, παίδων δὲ εἷς ἀδελφὸς, φίλοι δὲ οἱ ταὐτὰ προῃρημένοι καὶ κατὰ τοὺς αὐτοὺς συνιόντες λόγους: (Aristides, Aelius, Orationes, 3:7)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 3:7)

유사 형태

• συσσίτια (46)
• συσσιτίοις (18)
• συσσιτίων (14)
• συσσίτιον (9)
• συσσιτεῖν (9)
• συσσίτων (8)
• συσσίτιά (5)
• σύσσιτοι (5)
• συσσιτίου (4)
• συσσιτοῦσι (3)
• συσσιτίῳ (3)
• συσσιτίας (3)
• συσσιτῶν (3)
• συσσίτῳ (2)
• συσσίτους (2)
• σύσσιτος (2)
• συσσιτικὸν (2)
• συσσιτίαις (1)
• συσσιτοῦμεν (1)
• σύσσιτόν (1)
• συσσιτικοὶ (1)
• συσσίτοις (1)
• συσσίτου (1)
• συσσιτήσεις (1)
• σύσσιτον (1)
• συσσιτίᾳ (1)
• συσσιτήσας (1)
• συσσίτοισιν (1)
• συσσιτοῦσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.