Sense

1. conterminous with, twin-sister

Examples

• ἐπηρμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὸ μέλλον καί συνισταμένων κατ ἔθνη καί πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων, Λευκαδίων, Κερκυραίων, ὁ μέγιστος ὑπελείπετο τῷ Δημοσθένει τῶν ἀγώνων, Θηβαίους προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ, χώραν τε σύνορον τῆς Ἀττικῆς καί δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας, καί μάλιστα τότε τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας ἐν τοῖς ὅπλοις. (Plutarch, Demosthenes, chapter 17 4:1)
• συνέστηκεν, ὥστε ὅσα εἴδη φιλίας, καὶ δικαίου καὶ κοινωνίας, καὶ πάντα ταῦτα σύνορα ἀλλήλοις, καὶ ἐγγὺς ἔχει τὰς διαφοράς. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 160:1)
• σύνοροι γάρ εἰσιν αὗται: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 104:3)
• τὸν μὲν οὖν περὶ Δήλιον τόπον ἐσχατιὰν προσεῖπε, καθ ὃν ἡ Βοιωτία τῇ Ἀττικῇ σύνορός ἐστιν, Ὀρχαλίδην δὲ λόφον, ὃν νῦν Ἀλώπεκον καλοῦσιν, ἐν τοῖς πρὸς τὸν Ἑλικῶνα μέρεσι τοῦ Ἁλιάρτου κείμενον. (Plutarch, , chapter 29 7:3)

Similar forms

• συνορᾶν (30)
• συνορῶν (17)
• συνορῶντες (11)
• συνορῶντας (4)
• συνορῶντα (4)
• συνορᾷ (3)
• συνορῶσι (3)
• συνορῶσιν (2)
• συνορώντων (2)
• Συνορᾷς (2)
• συνορέγῃ (1)
• σύνοροι (1)
• συνορῴη (1)
• συνορῶσα (1)
• συνόρκους (1)
• συνορούσης (1)
• συνορῇν‧ (1)
• σύνορός (1)
• συνορώμενα (1)
• συνορᾶσθαι (1)
• συνορμῶ (1)
• συνορῶ (1)
• συνορίζειν (1)
• συνόρουσαν (1)
• συνορεῖ (1)
• σύνορον (1)
• συνορῶμεν (1)
• συνορμίσας (1)
• σύνορθρον (1)
• σύνορα (1)
• Συνορίαν (1)
• συνοροῦντα? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.