뜻

1. 함께 먹는, 무리의, 관계가 있는
2. 협력자인, 사이에 놓인
3. (명사로) 참가자, 파트너, 짝

1. feeding together, gregarious, associated with
2. partner with, in, partner of, lie between
3. a partner, mate

예문

• μηδὲ κατὰ δήμουσ οἰκῶμεν ἰδίοισ ἕκαστοι διωρισμένοι δικαίοισ, ἀλλὰ πάντασ ἀνθρώπουσ ἡγώμεθα δημότασ καὶ πολίτασ, εἷσ δὲ βίοσ καὶ κόσμοσ, ὥσπερ ἀγέλησ συννόμου νόμῳ κοινῷ συντρεφομένησ. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 1:1)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 6 1:1)

• καὶ μὴν ἡ πολὺ θαυμαζομένη πολιτεία τοῦ τὴν Στωικῶν αἱρ́εσιν καταβαλομένου Ζήνωνοσ εἰσ ἓν τοῦτο συντείνει κεφάλαιον, ἵνα μὴ κατὰ πόλεισ μηδὲ κατὰ δήμουσ οἰκῶμεν ἰδίοισ ἕκαστοι διωρισμένοι δικαίοισ, ἀλλὰ πάντασ ἀνθρώπουσ ἡγώμεθα δημότασ καὶ πολίτασ, εἷσ δὲ βίοσ ᾖ καὶ κόσμοσ, ὥσπερ ἀγέλησ συννόμου νόμῳ κοινῷ συντρεφομένησ. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 61)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 61)

• καί σ’ ἔγωγε δεσπότιν ἢ μητέρ’ οὐκ ἔλασσον εἰσ ἡμᾶσ νέμω, ἣ ζῶ βίον μοχθηρόν, ἔκ τε σοῦ κακοῖσ πολλοῖσ ἀεὶ ξυνοῦσα τοῦ τε συννόμου· (Sophocles, episode 2:24)

  (소포클레스, episode 2:24)

• καὶ ὁ μὲν εὖ τὸν προσήκοντα χρόνον βιούσ, πάλιν εἰσ τὴν τοῦ συννόμου πορευθεὶσ οἴκησιν ἄστρου, βίον εὐδαίμονα καὶ συνήθη ἕξοι, σφαλεὶσ δὲ τούτων εἰσ γυναικὸσ φύσιν ἐν τῇ δευτέρᾳ γενέσει μεταβαλοῖ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 155:2)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 155:2)

• ὡσ δὲ ἄρα τῆσ συννόμου φωνῆσ τε καὶ ὀσμῆσ αἱ ἔντοσθεν ᾔσθοντο, ἀντεμυκῶντο ταῖσ ἔκτοσθεν καὶ ἐγεγόνει ἡ φωνὴ αὐτῶν κατήγοροσ τῆσ κλοπῆσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 39 5:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 39 5:2)

유사 형태

• συννόμου (6)
• συννόμων (5)
• σύννομον (5)
• σύννομοι (5)
• σύννομα (4)
• συννόμους (4)
• συννόμῳ (2)
• συννομῆς (1)
• συννόμω (1)
• σύννομος (1)
• σύννομοὶ (1)
• συννομή (1)
• συννομίζειν (1)
• σύννομέ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.