뜻

1. to lead out together, to be carried away together

예문

• αἵ τε τοῖσ πενθοῦσιν ἐφέσεισ τοῦ ἀποκλαῦσαι καὶ ἀποδύρασθαι πολύ τι τῆσ λύπησ ἅμα τῷ δακρύῳ συνεξάγουσιν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 5 3:3)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 5 3:3)

• εἰ τοῦτ’ ἔστ’ ἀδίκημ’, ἀδικῶ, αἵ τε τοῖσ πενθοῦσιν ἐφέσεισ τοῦ ἀποκλαῦσαι καὶ ἀποδύρασθαι πολύ τι τῆσ λύπησ ἅμα τῷ δακρύῳ συνεξάγουσιν ὁ δὲ θυμὸσ ἐκριπίζεται μᾶλλον οἷσ πράττουσι καὶ λέγουσιν οἱ ἐν αὐτῷ καθεστῶτεσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 53)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 53)

• οἱ γὰρ νέοι τοὺσ βραδεῖσ καὶ γέροντασ ἢδη συνεξάγουσιν ἐπὶ θήραν· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 17 5:3)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 17 5:3)

• σκάρου μὲν γὰρ ἄγκιστρον καταπιόντοσ, οἱ παρόντεσ σκάροι προσαλλόμενοι τὴν ὁρμιὰν ἀποτρώγουσιν οὗτοι δὲ καὶ τοῖσ εἰσ κύρτον ἐμπεσοῦσι τὰσ οὐρὰσ παραδόντεσ ἔξωθεν ἕλκουσι δάκνοντασ προθύμωσ καὶ συνεξάγουσιν. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)

유사 형태

• συνεξαιρεῖν (4)
• συνεξαίρει (3)
• συνεξάπτει (2)
• συνεξαιρεῖ (2)
• συνεξαπατᾶν (2)
• συνεξάπτειν (2)
• συνεξανύτων (1)
• συνεξάγειν (1)
• συνεξανέστη (1)
• συνεξᾶραι (1)
• συνεξαγέτην (1)
• συνεξανύειν (1)
• συνεξαρθεὶς (1)
• συνεξαγαγών (1)
• συνεξαῖρον (1)
• συνεξᾶραί (1)
• συνεξάγεται (1)
• συνεξανθεῖν (1)
• συνεξάρας (1)
• συνεξαγάγω (1)
• συνεξαίρειν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.