Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναντάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναντάω συναντήσω συνήντησα συνήντηκα

Structure: συν (Prefix) + ἀντά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to meet face to face, to meet together, assemble
  2. to meet with, meet
  3. to come in contact with
  4. to befal

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντῶ συναντᾷς συναντᾷ
Dual συναντᾶτον συναντᾶτον
Plural συναντῶμεν συναντᾶτε συναντῶσιν*
SubjunctiveSingular συναντῶ συναντῇς συναντῇ
Dual συναντῆτον συναντῆτον
Plural συναντῶμεν συναντῆτε συναντῶσιν*
OptativeSingular συναντῷμι συναντῷς συναντῷ
Dual συναντῷτον συναντῴτην
Plural συναντῷμεν συναντῷτε συναντῷεν
ImperativeSingular συνάντᾱ συναντᾱ́τω
Dual συναντᾶτον συναντᾱ́των
Plural συναντᾶτε συναντώντων, συναντᾱ́τωσαν
Infinitive συναντᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντων συναντωντος συναντωσα συναντωσης συναντων συναντωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντῶμαι συναντᾷ συναντᾶται
Dual συναντᾶσθον συναντᾶσθον
Plural συναντώμεθα συναντᾶσθε συναντῶνται
SubjunctiveSingular συναντῶμαι συναντῇ συναντῆται
Dual συναντῆσθον συναντῆσθον
Plural συναντώμεθα συναντῆσθε συναντῶνται
OptativeSingular συναντῴμην συναντῷο συναντῷτο
Dual συναντῷσθον συναντῴσθην
Plural συναντῴμεθα συναντῷσθε συναντῷντο
ImperativeSingular συναντῶ συναντᾱ́σθω
Dual συναντᾶσθον συναντᾱ́σθων
Plural συναντᾶσθε συναντᾱ́σθων, συναντᾱ́σθωσαν
Infinitive συναντᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντωμενος συναντωμενου συναντωμενη συναντωμενης συναντωμενον συναντωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντήσω συναντήσεις συναντήσει
Dual συναντήσετον συναντήσετον
Plural συναντήσομεν συναντήσετε συναντήσουσιν*
OptativeSingular συναντήσοιμι συναντήσοις συναντήσοι
Dual συναντήσοιτον συναντησοίτην
Plural συναντήσοιμεν συναντήσοιτε συναντήσοιεν
Infinitive συναντήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντησων συναντησοντος συναντησουσα συναντησουσης συναντησον συναντησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναντήσομαι συναντήσει, συναντήσῃ συναντήσεται
Dual συναντήσεσθον συναντήσεσθον
Plural συναντησόμεθα συναντήσεσθε συναντήσονται
OptativeSingular συναντησοίμην συναντήσοιο συναντήσοιτο
Dual συναντήσοισθον συναντησοίσθην
Plural συναντησοίμεθα συναντήσοισθε συναντήσοιντο
Infinitive συναντήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντησομενος συναντησομενου συναντησομενη συναντησομενης συναντησομενον συναντησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήντων συνήντᾱς συνήντᾱν*
Dual συνηντᾶτον συνηντᾱ́την
Plural συνηντῶμεν συνηντᾶτε συνήντων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηντώμην συνηντῶ συνηντᾶτο
Dual συνηντᾶσθον συνηντᾱ́σθην
Plural συνηντώμεθα συνηντᾶσθε συνηντῶντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήντησα συνήντησας συνήντησεν*
Dual συνηντήσατον συνηντησάτην
Plural συνηντήσαμεν συνηντήσατε συνήντησαν
SubjunctiveSingular συναντήσω συναντήσῃς συναντήσῃ
Dual συναντήσητον συναντήσητον
Plural συναντήσωμεν συναντήσητε συναντήσωσιν*
OptativeSingular συναντήσαιμι συναντήσαις συναντήσαι
Dual συναντήσαιτον συναντησαίτην
Plural συναντήσαιμεν συναντήσαιτε συναντήσαιεν
ImperativeSingular συνάντησον συναντησάτω
Dual συναντήσατον συναντησάτων
Plural συναντήσατε συναντησάντων
Infinitive συναντήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντησᾱς συναντησαντος συναντησᾱσα συναντησᾱσης συναντησαν συναντησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηντησάμην συνηντήσω συνηντήσατο
Dual συνηντήσασθον συνηντησάσθην
Plural συνηντησάμεθα συνηντήσασθε συνηντήσαντο
SubjunctiveSingular συναντήσωμαι συναντήσῃ συναντήσηται
Dual συναντήσησθον συναντήσησθον
Plural συναντησώμεθα συναντήσησθε συναντήσωνται
OptativeSingular συναντησαίμην συναντήσαιο συναντήσαιτο
Dual συναντήσαισθον συναντησαίσθην
Plural συναντησαίμεθα συναντήσαισθε συναντήσαιντο
ImperativeSingular συνάντησαι συναντησάσθω
Dual συναντήσασθον συναντησάσθων
Plural συναντήσασθε συναντησάσθων
Infinitive συναντήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναντησαμενος συναντησαμενου συναντησαμενη συναντησαμενης συναντησαμενον συναντησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐνετείλατο τῷ πρώτῳ, λέγων. ἐάν σοι συναντήσῃ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφόσ μου καὶ ἐρωτᾷ σε, λέγων. τίνοσ εἶ καὶ ποῦ πορεύῃ, καὶ τίνοσ ταῦτα τὰ προπορευόμενά σου̣ (Septuagint, Liber Genesis 32:17)
  • καὶ λέγουσιν αὐτῷ. ὁ Θεὸσ τῶν Ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶσ. πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰσ τὴν ἔρημον, ὅπωσ θύσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, μή ποτε συναντήσῃ ἡμῖν θάνατοσ ἢ φόνοσ. (Septuagint, Liber Exodus 5:3)
  • ὁ ἀγχιστεύων τὸ αἷμα, οὗτοσ ἀποκτενεῖ τὸν φονεύσαντα. ὅταν συναντήσῃ αὐτῷ, οὗτοσ ἀποκτενεῖ αὐτόν. (Septuagint, Liber Numeri 35:19)

Synonyms

  1. to meet face to face

  2. to meet with

  3. to befal

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION