Sense

1. anything that has befallen one, a chance, casualty
2. often in a bad sense, mishap

Examples

• ἐν δὲ τοῖσ συμπτώμασιν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 3:10)
• διὸ καὶ ἐοίκε συμπτώμασιν· (Aristotle, Metaphysics, Book 14 139:2)
• "οἱ δὲ περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν νοσήσαντεσ, ὡσ Ἀγαθαρχίδασ ἱστόρηκεν, ἄλλοισ τε συμπτώμασιν ἐχρήσαντο καινοῖσ καὶ ἀνιστορήτοισ, καὶ δρακόντια μικρὰ τὰσ κνήμασ διεσθίοντα καὶ τοὺσ βραχίονασ ἐξέκυψεν, ἁψαμένων δ’ αὖθισ ἀνεδύετο καὶ φλεγμονὰσ ἀκαρτερήτουσ ἐνειλούμενα τοῖσ μυώδεσι παρεῖχεν καὶ τοῦτο τὸ πάθοσ οὔτε πρότερον οἶδεν οὐδεὶσ οὔτε ὕστερον ἄλλοισ ἀλλ’ ἐκείνοισ γε μόνοισ γενόμενον, ὡσ ἕτερα πολλά. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:14)
• Ὁ δὲ καὶ τῆσ προτεραίασ ἡμέρασ πολλὰ τῷ πολέμῳ βλαβεὶσ καὶ δύο τοῖσδε συμπτώμασιν ὁμοῦ συνενεχθεὶσ ἐπὶ τὸ Ἱππώνειον εὐθὺσ ᾔει διὰ ὀρῶν τῶν νυκτὸσ αὐτῆσ ἐκείνησ κατὰ σπουδήν, οὐχ ὑφιστάμενοσ τὴν συμφοράν, ἐν ᾧ μηδὲν εἶχεν ἐπικουρεῖν. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 10 4:1)
• τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐξεχώρησαν τῆσ θαλάττησ εἴξαντεσ τοῖσ ἐκ τῆσ τύχησ συμπτώμασιν, τὸ δὲ δεύτερον ἐλαττωθέντεσ τῇ περὶ τὰ Δρέπανα ναυμαχίᾳ· (Polybius, Histories, book 1, chapter 59 4:1)

Similar forms

• σύμπτωμα (35)
• συμπτωμάτων (30)
• συμπτώματα (25)
• συμπτώματος (18)
• συμπτώματι (7)
• συμπτώμασιν (7)
• συμπτώμασι (7)
• συμπτώσεις (6)
• σύμπτωσιν (5)
• σύμπτωσις (5)
• συμπτώματ (1)
• σύμπτωμά (1)
• συμπτώσει (1)
• συμπτώσεως (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary