뜻

1. 동맹, 연합

1. alliance; an offensive and defensive alliance
2. (generally) the duty of an ally
3. allied or auxiliary force

예문

• καὶ γὰρ ἐν ταῖς στήλαις πρὸς ταῖς συμμαχίαις καὶ προξενίαις καὶ πολιτείαις οὗτος ἀναγράφεται. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 54 3:3)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 3:3)

• καὶ γὰρ αἱ συμμαχίαι τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον, ὧν καὶ φροντίσειεν ἄν τις, καὶ τὸ πρᾶγμα φύσει τοιοῦτόν ἐστιν: (Demosthenes, Speeches, 20:3)

  (데모스테네스, Speeches, 20:3)

• ἐπεὶ γὰρ οἱ ἄνθρωποι λέγουσι φίλους καὶ τοὺς διὰ τὸ χρήσιμον, ὥσπερ αἱ πόλεις δοκοῦσι γὰρ αἱ συμμαχίαι ταῖς πόλεσι γίνεσθαι ἕνεκα τοῦ συμφέροντος, καὶ τοὺς δι ἡδονὴν ἀλλήλους στέργοντας, ὥσπερ οἱ παῖδες, ἴσως λέγειν μὲν δεῖ καὶ ἡμᾶς φίλους τοὺς τοιούτους, εἴδη δὲ τῆς φιλίας πλείω, καὶ πρώτως μὲν καὶ κυρίως τὴν τῶν ἀγαθῶν ᾗ ἀγαθοί, τὰς δὲ λοιπὰς καθ ὁμοιότητα: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 43:1)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 43:1)

• καὶ γὰρ οὗτοι λῃστήρια πέμποντες ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίων ἀγροὺς πολέμιοι κατέστησαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ προφανοῦς ταῖς Λατίνων πεποιθότες συμμαχίαις: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 50 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 50 1:2)

• ὡς δὲ καὶ ταύταις ἐκρατύνατο τὴν ἀρχὴν ταῖς συμμαχίαις, στρατὸν ἐξάγειν ἐπὶ Σαβίνους ἔγνω Ῥωμαίων τ αὐτῶν ἐπιλέξας οὓς ἥκιστα ὑπώπτευεν, εἰ κύριοι τῶν ὅπλων γένοιντο, ἐλευθερίας μεταποιήσεσθαι, καὶ τὴν παρὰ τῶν συμμάχων ἀφιγμένην δύναμιν προσλαβὼν πολλῷ πλείονα τῆς πολιτικῆς ὑπάρχουσαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 50 1:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 50 1:1)

• τῆς εἰς τὴν Ἀσίαν γενομένης ἡμῖν ἐπιστρατείας, ἧς ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν πρὸς ἡμᾶς ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δὲ ρώμῃ κατὰ λόγον ἐπ ἄριστον τέλος ἀχθείσης, (Septuagint, Liber Maccabees III 3:14)

  (70인역 성경, Liber Maccabees III 3:14)

• παροικήσουσί σοι οἱ φυγάδες Μωάβ, ἔσονται σκέπη ὑμῖν ἀπὸ προσώπου διώκοντος, ὅτι ᾔρθη ἡ συμμαχία σου, καὶ ὁ ἄρχων ἀπώλετο ὁ καταπατῶν ἐπὶ τῆς γῆς. (Septuagint, Liber Isaiae 16:4)

  (70인역 성경, 이사야서 16:4)

• ἐπηρμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὸ μέλλον καί συνισταμένων κατ ἔθνη καί πόλεις Εὐβοέων, Ἀχαιῶν, Κορινθίων, Μεγαρέων, Λευκαδίων, Κερκυραίων, ὁ μέγιστος ὑπελείπετο τῷ Δημοσθένει τῶν ἀγώνων, Θηβαίους προσαγαγέσθαι τῇ συμμαχίᾳ, χώραν τε σύνορον τῆς Ἀττικῆς καί δύναμιν ἐναγώνιον ἔχοντας, καί μάλιστα τότε τῶν Ἑλλήνων εὐδοκιμοῦντας ἐν τοῖς ὅπλοις. (Plutarch, Demosthenes, chapter 17 4:1)

  (플루타르코스, Demosthenes, chapter 17 4:1)

• πολλοὺς δὲ καὶ Μάριος ἐν Ῥώμῃ τῶν Σύλλα φίλων ἀνῃρήκει, καὶ δούλοις ἐλευθερίαν ἐκήρυττεν ἐπὶ συμμαχίᾳ: (Plutarch, Caius Marius, chapter 35 5:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 35 5:1)

• Πλάτων δ ἢ Κάνθαρος ἐν τῇ Συμμαχίᾳ σὺν τῷ ς: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 90 1:4)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 90 1:4)

유사 형태

• συμμαχίαν (449)
• συμμαχίας (266)
• συμμαχίᾳ (38)
• συμμαχία (29)
• συμμαχικὸν (27)
• συμμαχίδων (18)
• συμμαχίδας (17)
• συμμαχικὰ (16)
• συμμαχίην (15)
• συμμαχικοῦ (12)
• συμμαχικόν (10)
• συμμαχίης (8)
• συμμαχικῆς (8)
• συμμαχίαις (7)
• συμμαχικὸς (7)
• συμμαχικὴν (6)
• συμμαχίδα (5)
• συμμαχικῷ (5)
• συμμαχικὰς (5)
• συμμαχίσι (5)
• συμμαχίαι (4)
• συμμαχικῶν (4)
• συμμαχίδες (3)
• συμμαχίδος (2)
• συμμαχικός (2)
• συμμαχικοῖς (2)
• συμμαχίδι (2)
• συμμαχικοὺς (1)
• συμμαχιῶν (1)
• συμμαχὶς (1)
• συμμαχίη (1)
• συμμαχικὴ (1)
• συμμαχίσιν (1)
• συμμαχίν (1)
• συμμαχικῶς? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록