- τῆσ δ’ ἡδὺ τὸ σῦκον. (Aristophanes, Peace, Exodus, lyric13)
(아리스토파네스, Peace, Exodus, lyric13)
- ἐπιμελουμένουσ δὲ αὐτοὺσ εἰσάγει καὶ τῶν ἀκροδρύων "ὄγχνη γὰρ ἐπ’ ὄγχνῃ που γηράσκει, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
- ἢ σῦκον ἢ φάσηλον ἢ τοιοῦτό τι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 467)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 467)
- ἐστὶν δ’ ἡ κοπὶσ δεῖπνον, μᾶζα, ἄρτοσ, κρέασ, λάχανον ὠμόν, ‐ ζωμόσ, σῦκον, τράγημα, θέρμοσ ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὀρθαγορίσκοι λέγονται, ὥσ φησιν ὁ Πολέμων, οἱ γαλαθηνοὶ χοῖροι, ἀλλ’ ὀρθραγορίσκοι, ἐπεὶ πρὸσ τὸν ὄρθρον πιπράσκονται, ὡσ Περσαῖοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδησ ἐν β’ πολιτείασ καὶ Ἀριστοκλῆσ ἐν τῷ προτέρῳ καὶ οὗτοσ τῆσ Λακώνων πολιτείασ ἔτι φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ δεῖπνον ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἀίκλον προσαγορεύεσθαι, παραπλησίωσ ἁπάντων Δωριέων οὕτωσ αὐτὸ καλούντων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 5:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 5:1)
- ὄψον δὲ ταὐτὸν ἀεί ποτε πᾶσίν ἐστιν, ὑειόν κρέασ ἑφθόν, ἐνίοτε δ’ οὐδ’ ὁτιμενοῦν πλὴν ὄψον τι μικρὸν ἔχον σταθμὸν ὡσ τέταρτον μάλιστα, καὶ παρὰ τοῦτο ἕτερον οὐδὲν πλὴν ὅ γε ἀπὸ τούτων ζωμὸσ ἱκανὸσ ὢν παρὰ πᾶν τὸ δεῖπνον ἅπαντασ αὐτοὺσ παραπέμπειν, κἂν ἄρα ἐλάα τισ ἢ τυρὸσ ἢ σῦκον, ἀλλὰ κἄν τι λάβωσιν ἐπιδόσιμον, ἰχθὺν ἢ λαγὼν ἢ φάτταν ἤ τι τοιοῦτον, εἶτ’ ὀξέωσ ἤδη δεδειπνηκόσιν ὕστερα περιφέρεται ταῦτα τὰ ἐπάικλα καλούμενα, συμφέρει δ’ ἕκαστοσ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀλφίτων μὲν ὡσ τρία μάλιστα ἡμιμέδιμνα ’ Ἀττικά, οἴνου δὲ χοεῖσ ἕνδεκά τινασ ἢ δώδεκα, παρὰ δὲ ταῦτα τυροῦ σταθμόν τινα καὶ σύκων, ἔτι δὲ εἰσ ὀψωνίαν περὶ δέκα τινὰσ Αἰγιναίουσ ὀβολούσ Σφαῖροσ δ’ ἐν τρίτῳ Λακωνικῆσ πολιτείασ γράφει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 1:1)