- καὶ εἶπε. λαβέτωσαν παλάθην σύκων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκοσ, καὶ ὑγιάσει. (Septuagint, Liber II Regum 20:7)
(70인역 성경, 열왕기 하권 20:7)
- καὶ ἔσται τὸ ἄνθοσ τὸ ἐκπεσὸν τῆσ ἐλπίδοσ τῆσ δόξησ ἐπ̓ ἄκρου τοῦ ὄρουσ τοῦ ὑψηλοῦ ὡσ πρόδρομοσ σύκου, ὁ ἰδὼν αὐτό, πρὶν ἢ εἰσ τὴν χεῖραν αὐτοῦ λαβεῖν, θελήσει αὐτὸ καταπιεῖν. (Septuagint, Liber Isaiae 28:4)
(70인역 성경, 이사야서 28:4)
- Καὶ εἶπεν Ἡσαί̈ασ πρὸσ Ἐζεκίαν. λάβε παλάθην ἐκ σύκων καὶ τρίψων καὶ κατάπλασαι, καὶ ὑγιὴσ ἔσῃ. (Septuagint, Liber Isaiae 38:20)
(70인역 성경, 이사야서 38:20)
- ΕΔΕΙΞΕ μοι Κύριοσ δύο καλάθουσ σύκων κειμένουσ κατὰ πρόσωπον ναοῦ Κυρίου μετὰ τὸ ἀποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλῶνοσ τὸν Ἰεχονίαν υἱὸν Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα καὶ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τοὺσ τεχνίτασ καὶ τοὺσ δεσμώτασ καὶ τοὺσ πλουσίουσ ἐξ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ εἰσ Βαβυλῶνα. (Septuagint, Liber Ieremiae 24:1)
(70인역 성경, 예레미야서 24:1)
- ὁ κάλαθοσ ὁ εἷσ σύκων χρηστῶν σφόδρα, ὡσ τὰ σύκα τὰ πρώϊμα, καὶ ὁ κάλαθοσ ὁ ἕτεροσ σύκων πονηρῶν σφόδρα, ἃ οὐ βρωθήσεται ἀπὸ πονηρίασ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Ieremiae 24:2)
(70인역 성경, 예레미야서 24:2)
- τῆσ δ’ ἡδὺ τὸ σῦκον. (Aristophanes, Peace, Exodus, lyric13)
(아리스토파네스, Peace, Exodus, lyric13)
- ἐπιμελουμένουσ δὲ αὐτοὺσ εἰσάγει καὶ τῶν ἀκροδρύων "ὄγχνη γὰρ ἐπ’ ὄγχνῃ που γηράσκει, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
- ἢ σῦκον ἢ φάσηλον ἢ τοιοῦτό τι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 467)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 467)
- ἐστὶν δ’ ἡ κοπὶσ δεῖπνον, μᾶζα, ἄρτοσ, κρέασ, λάχανον ὠμόν, ‐ ζωμόσ, σῦκον, τράγημα, θέρμοσ ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὀρθαγορίσκοι λέγονται, ὥσ φησιν ὁ Πολέμων, οἱ γαλαθηνοὶ χοῖροι, ἀλλ’ ὀρθραγορίσκοι, ἐπεὶ πρὸσ τὸν ὄρθρον πιπράσκονται, ὡσ Περσαῖοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδησ ἐν β’ πολιτείασ καὶ Ἀριστοκλῆσ ἐν τῷ προτέρῳ καὶ οὗτοσ τῆσ Λακώνων πολιτείασ ἔτι φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ δεῖπνον ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἀίκλον προσαγορεύεσθαι, παραπλησίωσ ἁπάντων Δωριέων οὕτωσ αὐτὸ καλούντων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 5:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 5:1)
- ὄψον δὲ ταὐτὸν ἀεί ποτε πᾶσίν ἐστιν, ὑειόν κρέασ ἑφθόν, ἐνίοτε δ’ οὐδ’ ὁτιμενοῦν πλὴν ὄψον τι μικρὸν ἔχον σταθμὸν ὡσ τέταρτον μάλιστα, καὶ παρὰ τοῦτο ἕτερον οὐδὲν πλὴν ὅ γε ἀπὸ τούτων ζωμὸσ ἱκανὸσ ὢν παρὰ πᾶν τὸ δεῖπνον ἅπαντασ αὐτοὺσ παραπέμπειν, κἂν ἄρα ἐλάα τισ ἢ τυρὸσ ἢ σῦκον, ἀλλὰ κἄν τι λάβωσιν ἐπιδόσιμον, ἰχθὺν ἢ λαγὼν ἢ φάτταν ἤ τι τοιοῦτον, εἶτ’ ὀξέωσ ἤδη δεδειπνηκόσιν ὕστερα περιφέρεται ταῦτα τὰ ἐπάικλα καλούμενα, συμφέρει δ’ ἕκαστοσ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀλφίτων μὲν ὡσ τρία μάλιστα ἡμιμέδιμνα ’ Ἀττικά, οἴνου δὲ χοεῖσ ἕνδεκά τινασ ἢ δώδεκα, παρὰ δὲ ταῦτα τυροῦ σταθμόν τινα καὶ σύκων, ἔτι δὲ εἰσ ὀψωνίαν περὶ δέκα τινὰσ Αἰγιναίουσ ὀβολούσ Σφαῖροσ δ’ ἐν τρίτῳ Λακωνικῆσ πολιτείασ γράφει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 1:1)