Sense

1. an expedition, campaign
2. an armament, army, a naval armament
3. the host, people

Examples

• διπλοῦν μέτωπον ἦν δυοῖν στρατευμάτοιν. (Aeschylus, Persians, episode, trochees 1:10)

Similar forms

• στράτευμα (560)
• στρατεύεσθαι (199)
• στρατεύματος (182)
• στρατεύειν (149)
• στρατεύματι (112)
• στρατεύσας (78)
• στρατεύματα (59)
• στρατευμάτων (33)
• στρατεύουσιν (31)
• στρατεῦσαι (31)
• στράτευμ (25)
• στρατεύει (23)
• στρατεύονται (19)
• στρατεύεται (17)
• στρατεύμασιν (14)
• στρατεύμασι (13)
• στρατεύσειν (12)
• στρατεύσαντα (11)
• στρατεύσιμον (11)
• στρατεύοντες (9)
• στρατεύων (8)
• στρατεύηται (8)
• στρατεύοιτο (7)
• στρατεύουσι (6)
• στρατεῦσαί (5)
• στρατεύομαι (5)
• στρατεύεσθαί (5)
• στρατεύοιντο (5)
• στρατεύωνται (5)
• στράτευμά (4)
• στρατεύοντι (4)
• στρατευόντων (4)
• στρατευομένῳ (4)
• στρατεύῃ (3)
• στρατεύοντα (3)
• στρατεύσαντι (3)
• στρατεύοντας (3)
• στρατεύσηται (2)
• στρατεύωσιν (2)
• στρατεύσεται (2)
• στρατευόμεθα (2)
• στρατεύσειαν (2)
• στρατεύοντος (2)
• στρατεύσασαν (2)
• στράτευσιν (2)
• στρατεύοιτ (1)
• στρατεύου (1)
• στρατεῦσαν (1)
• στρατεύσασθε (1)
• στρατεύσομαι (1)
• στρατεύεσθε (1)
• στρατευομένη (1)
• στρατεύσασαι (1)
• στρατευσίμῳ (1)
• στρατεύεις (1)
• στρατεύοντάς (1)
• στρατεύσειεν (1)
• στρατεύσιμοί (1)
• στρατεύσωμαι (1)
• στράτευε (1)
• στρατεύοισθ (1)
• στρατεύσαιτο (1)
• στρατευσάσης (1)
• στρατεύσησθε (1)
• στρατεύσοι (1)
• στρατεύωνταί (1)
• στρατευόμενά (1)
• στρατεύσασα (1)
• στρατεύσεσθε (1)
• στρατεύσιμος (1)
• στρατευτέον (1)
• στρατεύη (1)
• στρατεύματά (1)
• στρατεύσιμα (1)
• στράτευσον (1)
• στρατευέσθω (1)
• στρατεύσαιεν (1)
• στρατεύσῃ (1)
• στρατευμάτοιν (1)
• στρατευόμενα (1)
• στρατευούσιν (1)
• στρατεύσωσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.