Sense

1. an expedition

Examples

• τοῦτο δέ ἐστιν ὁμολογοῦντος τὴν ἐπὶ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας στράτευσιν, ἐπειδὴ περὶ μηδετέρου τούτων βούλεται τὸν λόγον ὑπέχειν: (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 38 1:3)
• μετὰ δὲ τὴν ἀπειλὴν μετεὶς τὴν ἐπὶ Βαβυλῶνα στράτευσιν διαίρεε τὴν στρατιὴν δίχα, διελὼν δὲ κατέτεινε σχοινοτενέας ὑποδέξας διώρυχας ὀγδώκοντα καὶ ἑκατὸν παρ ἑκάτερον τὸ χεῖλος τοῦ Γύνδεω τετραμμένας πάντα τρόπον, διατάξας δὲ τὸν στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 189 4:1)

Similar forms

• στρατεύσας (78)
• στρατεύσαντες (67)
• στρατευσάντων (34)
• στρατεῦσαι (31)
• στρατεύσαντος (18)
• στρατεύσαντας (17)
• στρατεύσειν (12)
• στρατεύσιμον (11)
• στρατεύσαντα (11)
• στρατεύσασθαι (11)
• στρατευσόμεθα (6)
• στρατεῦσαί (5)
• στρατεύσαιντο (4)
• στρατεύσαντι (3)
• στρατεύσονται (3)
• στρατεύσωνται (3)
• στρατευσαμένῳ (2)
• στρατεύσασθαί (2)
• στράτευσιν (2)
• στρατεύσουσιν (2)
• στρατεύσασαν (2)
• στρατεύσειαν (2)
• στρατεύσηται (2)
• στρατεύσεται (2)
• στρατεύσαιεν (1)
• στρατεύσασαι (1)
• στρατεύσιμοί (1)
• στράτευσον (1)
• στρατεῦσαν (1)
• στρατεύσασθε (1)
• στρατεύσησθε (1)
• στρατεύσοι (1)
• στρατεύσωμαι (1)
• στρατευσάσης (1)
• στρατεύσεσθε (1)
• στρατεύσιμος (1)
• στρατεύσοντες (1)
• στρατεύσασα (1)
• στρατεύσειεν (1)
• στρατεύσιμα (1)
• στρατεύσωσι (1)
• στρατεύσαντός (1)
• στρατεύσῃ (1)
• στρατευσαίμην (1)
• στρατεύσαντές (1)
• στρατεύσεσθαι (1)
• στρατεύσομαι (1)
• στρατεύσαιτο (1)
• στρατευσίμῳ (1)
• στρατεύσοντος? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.