Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στίλβω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στίλβω

Structure: στίλβ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: chiefly in pres. and imperf.

Sense

  1. to glisten, to flash, to shine, be bright

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίλβω στίλβεις στίλβει
Dual στίλβετον στίλβετον
Plural στίλβομεν στίλβετε στίλβουσιν*
SubjunctiveSingular στίλβω στίλβῃς στίλβῃ
Dual στίλβητον στίλβητον
Plural στίλβωμεν στίλβητε στίλβωσιν*
OptativeSingular στίλβοιμι στίλβοις στίλβοι
Dual στίλβοιτον στιλβοίτην
Plural στίλβοιμεν στίλβοιτε στίλβοιεν
ImperativeSingular στίλβε στιλβέτω
Dual στίλβετον στιλβέτων
Plural στίλβετε στιλβόντων, στιλβέτωσαν
Infinitive στίλβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στιλβων στιλβοντος στιλβουσα στιλβουσης στιλβον στιλβοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίλβομαι στίλβει, στίλβῃ στίλβεται
Dual στίλβεσθον στίλβεσθον
Plural στιλβόμεθα στίλβεσθε στίλβονται
SubjunctiveSingular στίλβωμαι στίλβῃ στίλβηται
Dual στίλβησθον στίλβησθον
Plural στιλβώμεθα στίλβησθε στίλβωνται
OptativeSingular στιλβοίμην στίλβοιο στίλβοιτο
Dual στίλβοισθον στιλβοίσθην
Plural στιλβοίμεθα στίλβοισθε στίλβοιντο
ImperativeSingular στίλβου στιλβέσθω
Dual στίλβεσθον στιλβέσθων
Plural στίλβεσθε στιλβέσθων, στιλβέσθωσαν
Infinitive στίλβεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στιλβομενος στιλβομενου στιλβομενη στιλβομενης στιλβομενον στιλβομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στιλβον έ̓στιλβες έ̓στιλβεν*
Dual ἐστίλβετον ἐστιλβέτην
Plural ἐστίλβομεν ἐστίλβετε έ̓στιλβον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστιλβόμην ἐστίλβου ἐστίλβετο
Dual ἐστίλβεσθον ἐστιλβέσθην
Plural ἐστιλβόμεθα ἐστίλβεσθε ἐστίλβοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπικατάφοροσ δὲ ὢν ὁ ποιητὴσ οὗτοσ ἐπὶ τὰ ἄνθη καὶ ἐν Ἀλφεσιβοίᾳ φησίν καὶ σώματοσ μὲν ὄψιν ἀντηυγάζετο στίλβουσα λευκῷ χρωτὶ καὶ διαπρεπήσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 881)
  • ἀνεῖλεν ἀσπὶσ τὸν σοφὸν Δημήτριον ἰὸν ἔχουσα πολὺν ἄσμηκτον, οὐ στίλβουσα φῶσ ἀπ’ ὀμμάτων, ἀλλ’ ἀίδην μέλανα. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1131)
  • ἀνεῖλεν ἀσπὶσ τὸν σοφὸν Δημήτριον ἰὸν ἔχουσα πολὺν ἄσμηκτον, οὐ στίλβουσα φῶσ ἀπ’ ὀμμάτων, ἀλλ’ ἀΐδην μέλανα. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 5:2)

Synonyms

  1. to glisten

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION