- εἰ γάρ τις ἔροιτο ὅντιν οὖν ἢ ποιητῶν ἢ ῥητόρων, τίνα σεμνότητα ἢ καλλιλογίαν ταῦτ ἔχει τὰ ὀνόματα ἃ ταῖς Βοιωτίαις κεῖται πόλεσιν Ὑρία καὶ Μυκαλησσὸς καὶ Γραῖα καὶ Ἐτεωνὸς καὶ Σκῶλος καὶ Θίσβη καὶ Ὀγχηστὸς καὶ Εὔτρησις καὶ τἆλλ ἐφεξῆς ὧν ὁ ποιητὴς μέμνηται, οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν οὐδ ἥντιν οὖν ἔχοι: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1632)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1632)
- καὶ τὸ μὲν αὐτοῦ μεῖν ὥς τε σκῶλος πυρίκαυστος ἐν σάκει Ἀντιλόχοιο, τὸ δ ἥμισυ κεῖτ ἐπὶ γαίης: (Homer, Iliad, Book 13 55:3)
(호메로스, 일리아스, Book 13 55:3)
- Σκῶλος δ ἐστὶ κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος καὶ τραχύς, ἀφ οὗ καὶ ἡ παροιμία "εἰς Σκῶλον μήτ αὐτὸς ἴναι, μήτ ἄλλῳ ἕπεσθαι. (Strabo, Geography, Book 9, chapter 2 37:1)
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 37:1)
- ἦν δὲ καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. (Strabo, Geography, Book 9, chapter 2 37:3)
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 37:3)