Lucian, Muscae Encomium, (no name) 4:

(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 4:)

γίνεται δὲ οὐκ εὐθὺσ τοιαύτη, ἀλλὰ σκώληξ τὸ πρῶτον ἤτοι ἐξ ἀνθρώπων ἢ ἄλλων ζῴων ἀποθανόντων εἶτα κατ’ ὀλίγον πόδασ τε ἐκφέρει καὶ φύει τὰ πτερὰ καὶ ἐξ ἑρπετοῦ ὄρνεον γίνεται καὶ κυοφορεῖ δὲ καὶ ἀποτίκτει σκώληκα μικρὸν τὴν μυῖαν ὕστερον. σύντροφοσ δὲ ἀνθρώποισ ὑπάρχουσα καὶ ὁμοδίαιτοσ καὶ ὁμοτράπεζοσ ἁπάντων γεύεται, πλὴν ἐλαίου· θάνατοσ γὰρ αὐτῇ τοῦτο πιεῖν. καὶ μέντοι ὠκύμοροσ οὖσα ‐ πάνυ γὰρ ἐσ στενὸν ὁ βίοσ αὐτῇ συμμεμέτρηται τῷ φωτὶ χαίρει μάλιστα κἀν τούτῳ πολιτεύεται· νυκτὸσ δὲ εἰρήνην ἄγει καὶ οὔτε πέτεται οὔτε ᾄδει, ἀλλ’ ὑπέπτηχε καὶ ἀτρεμεῖ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION