Sense

1. a wand wreathed in ivy and vine-leaves with a pine-cone at the top, carried by the devotees of Dionysus
2. the devotees themselves

Note

Hesychius defines it as κλάδος ‎(kládos, “stick, branch”), ῥάβδος ‎(rhábdos, “stick, rod”) with heterog. pl. qu/rsa

Examples

• Καὶ μὴν οὗτόσ γε ὁ θηλυμίτρησ, ὁ ἁβρότεροσ τῶν γυναικῶν οὐ μόνον, ὦ Ἥρα, τὴν Λυδίαν ἐχειρώσατο καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ τὸν Τμῶλον ἔλαβε καὶ τοὺσ Θρᾷκασ ὑπηγάγετο, ἀλλὰ καὶ ἐπ̓ Ἰνδοὺσ ἐλάσασ τῷ γυναικείῳ τούτῳ στρατιωτικῷ τούσ τε ἐλέφαντασ εἷλε καὶ τῆσ χώρασ ἐκράτησε καὶ τὸν βασιλέα πρὸσ ὀλίγον ἀντιστῆναι τολμήσαντα αἰχμάλωτον ἀπήγαγε, καὶ ταῦτα πάντα ἔπραξεν ὀρχούμενοσ ἅμα καὶ χορεύων θύρσοισ χρώμενοσ κιττίνοισ, μεθύων, ὡσ φήσ, καὶ ἐνθεάζων. (Lucian, Dialogi deorum, 1:2)
• ἀλλ’ ἕπεσθέ μοι, ἕπεσθε θύρσοισ διὰ χερῶν ὡπλισμέναι. (Euripides, episode, trochees 7:5)
• ἡ δὲ Ὀλυμπιὰσ μᾶλλον ἑτέρων ζηλώσασα τὰσ κατοχάσ καὶ τοὺσ ἐνθουσιασμοὺσ ἐξάγουσα βαρβαρικώτερον ὄφεισ μεγάλουσ χειροήθεισ ἐφείλκετο τοῖσ θιάσοισ, οἳ πολλάκισ ἐκ τοῦ κιττοῦ καὶ τῶν μυστικῶν λίκνων παραναδυόμενοι καὶ περιελιττόμενοι τοῖσ θύρσοισ τῶν γυναικῶν καὶ τοῖσ στεφάνοισ ἐξέπληττον τοὺσ ἄνδρασ. (Plutarch, Alexander, chapter 2 6:1)
• ἀνακαλοῦνται δ’ αὐτὸν ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ ὕδατοσ, ἐμβάλλοντεσ εἰσ τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ Πυλαόχῳ τὰσ δὲ σάλπιγγασ ἐν θύρσοισ ἀποκρύπτουσιν, ὡσ Σωκράτησ ἐν τοῖσ περὶ Ὁσίων εἴρηκεν. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 35 4:1)
• καὶ κούφοιο βαρὺν τυπάνου βρόμον, ἠδὲ φορηθὲν πολλάκι μιτροδέτου λῖκνον ὕπερθε κόμησ, Εὐάνθη Βάκχῳ, τὴν ἔντρομον ἁνίκα θύρσοισ ἄτρομον εἰσ προπόσεισ χεῖρα μετημφίασεν. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 165 1:1)

Similar forms

• θύρσον (20)
• θύρσους (9)
• θύρσων (7)
• θύρσῳ (6)
• θύρσοις (6)
• θύρσος (4)
• Θύρσι (4)
• θύρσα (3)
• Θύρσις (3)
• θύρσου (3)
• θύρσοισι (2)
• θυρσίωνος (1)
• Θύρσιδος (1)
• θυρσίων (1)
• θύρσοι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary