뜻

1. 제물, 희생, 공물

1. a sacrifice, offering

예문

• θύσεις γὰρ οἱᾶ χρή σε δαίμοσιν θύη. (Euripides, episode, anapests 8:37)

  (에우리피데스, episode, anapests 8:37)

• τὸ χαλκίον θέρμαινέ θ ἡμῖν καὶ θύη πέττειν τινὰ κέλευ, ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 963)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 963)

• πολλῆς δὲ χώρας τῆσδ ἔτ ἀκροθίνια θύη πρὸ παίδων καὶ γαμηλίου τέλους ἔχους ἐς αἰεὶ τόνδ ἐπαινέσεις λόγον. (Aeschylus, Eumenides, choral, antistrophe 1 1:6)

  (아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 1 1:6)

• Μοιράων δ ἔτι κεῖσε θύη ἐπέτεια δέχονται καὶ Νυμφέων Νομίοιο καθ ἱερὸν Ἰλπόλλωνος βωμοί, τοὺς Μήδεια καθίσσατο. (Apollodorus, Argonautica, book 4 19:25)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 19:25)

• ἢν δ ἀνανεύσῃ, τοῦδε τυχὼν ἐθέλω τρισσὰ θύη τελέσαι: (Theocritus, Idylls6)

  (테오크리토스, Idylls6)

• κἂν μὲν θύῃ τις, εὐωχοῦνται πάντες ἐπικεχηνότες τῷ καπνῷ καὶ τὸ αἷμα πίνοντες τοῖς βωμοῖς προσχεόμενον ^ ὥσπερ αἱ μυῖαι: (Lucian, De sacrificiis, (no name) 9:3)

  (루키아노스, De sacrificiis, (no name) 9:3)

• σὺ δὲ οἰσυϊ´νην ἀσπίδα ἔχων, εὐσταλὴς καὶ κοῦφος εἰς σωτηρίαν, ἕτοιμος ἑστιᾶσθαι τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὰν θύῃ ὁ στρατηγὸς νενικηκώς. (Lucian, Gallus, (no name) 21:5)

  (루키아노스, Gallus, (no name) 21:5)

• ἢν Ἀφροδίτῃ θύῃ, πυροὺς ὄρνιθι φαληρίδι θύειν: (Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme8)

  (아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme8)

• ἢν δὲ Ποσειδῶνί τις οἶν θύῃ, νήττῃ πυροὺς καθαγίζειν: (Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme9)

  (아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme9)

유사 형태

• θυοδ (703)
• θυο (198)
• θυος (120)
• θυοτ (9)
• θύοι (6)
• θύος (5)
• θύου (3)
• ῾θυοδ (3)
• θυόεν (2)
• Θυὸς (2)
• θύον (2)
• θύοιμ (1)
• 7θυοδ (1)
• θυοαδ (1)
• θυο1 (1)
• θύοις? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.