Hellas Alive Dictionary - θηρευτικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θηρευτικός θηρευτική θηρευτικόν

Structure: θηρευτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from qhreu/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θηρευτικός θηρευτικοῦ	θηρευτικότερος θηρευτικοτεροῦ	θηρευτικότατος θηρευτικοτατοῦ
Adverb	θηρευτικώς	θηρευτικότερον	θηρευτικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

οὕτω ταῖσ τε ποικίλαισ ἐπανθεῖ τὸ ποικίλον, καὶ ὅσαισ ἁπλῆ χρόα ἐστίν, ἀποστίλβει καὶ αὕτη, καὶ ἐστιν ἥδιστον θέαμα ἀνδρὶ θηρευτικῷ. (Arrian, Cynegeticus, chapter 3 7:2)
τῆσ δ’ ἐπιχειρητικῆσ καὶ θηρευτικῆσ δεινότητοσ αὐτῶν ἐν πολλοῖσ σοφίσματα κατιδεῖν ἔστιν. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 271)
ἦν γὰρ θηρευτική. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 15 1:10)
αἱ μὲν γὰρ ἡδεῖαι γίγνονται ἄν τισ ᾖ συνήθησ, αἱ δ’ εὐθὺσ ἡδεῖαι, οἱο͂ν κυνηγία καὶ πᾶσα θηρευτική· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 11 15:3)
ἡ δὲ κτητικὴ ἑτέρα ἀμφοτέρων τούτων, οἱο͂ν ἡ δικαία, πολεμική τισ οὖσα ἢ θηρευτική. (Aristotle, Politics, Book 1 83:2)
νομαδικὸσ λῃστρικὸσ ἁλιευτικὸσ θηρευτικὸσ γεωργικόσ. (Aristotle, Politics, Book 1 98:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com