Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θανατηφόρος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θανατηφόρος θανατηφόρον

Structure: θανατηφορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw

Sense

  1. death-bringing, mortal

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative θανατηφόρος θανατήφορον
Genitive θανατηφόρου θανατηφόρου
Dative θανατηφόρῳ θανατηφόρῳ
Accusative θανατηφόρον θανατήφορον
Vocative θανατηφόρε θανατήφορον
DualN/A/V θανατηφόρω θανατηφόρω
G/D θανατηφόροιν θανατηφόροιν
PluralNominative θανατηφόροι θανατήφορα
Genitive θανατηφόρων θανατηφόρων
Dative θανατηφόροις θανατηφόροις
Accusative θανατηφόρους θανατήφορα
Vocative θανατηφόροι θανατήφορα
Positive Comparative Superlative
Adjective θανατηφόρος θανατηφόρου θανατηφορότερος θανατηφοροτέρου θανατηφορότατος θανατηφοροτάτου
Adverb θανατηφόρως θανατηφορότερον θανατηφορότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδὲ γὰρ ταῦτα, ἐπείπερ θανατηφόρα ἐστίν, ἀποκτείνειεν ἄν, εἴ τισ ὀλίγον ὅσον ἀκαριαῖον ἀποξύσασ αὐτῶν ἄκρῳ τῷ ὄνυχι ἀπογεύσαιτο, ἀλλὰ ἢν μὴ τοσοῦτον ὅσον χρή, καὶ ὅπωσ καὶ ξὺν οἷσ, οὐκ ἂν ἀποθάνοι ὁ προσενεγκάμενοσ· (Lucian, 127:2)
  • ἑξήκοντα δὲ τίκτουσιν, καὶ τοσαύταισ ἡμέραισ ἐκλέπουσι, καὶ τοσούτουσ ζῶσιν ἐνιαυτοὺσ οἱ μακρότατον ζῶντεσ, ὃ τῶν μέτρων πρῶτόν ἐστι τοῖσ περὶ τὰ οὐράνια πραγματευομένοισ ἀλλὰ μὴν τῶν δι’ ἀμφότερα τιμωμένων περὶ μὲν τοῦ κυνὸσ εἴρηται πρόσθεν ἡ δ’ ἶβισ ἀποκτείνουσα μὲν τὰ θανατηφόρα τῶν ἑρπετῶν ἐδίδαξε πρώτη κενώματοσ ἰατρικοῦ χρείαν κατιδόντασ οὕτω κλυζομένην καὶ καθαιρομένην ὑφ’ ἑαυτῆσ· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 75 3:1)
  • Οὖρα μὲν οὖν τούτοισι καὶ ἀπόπατοσ μᾶλλον ἴσχεται, ἢ τοῖσιν ἔξω κυφοῖσι, καὶ πόδεσ καὶ ὅλα τὰ σκέλεα ψύχεται μᾶλλον, καὶ θανατηφόρα ταῦτα μᾶλλον ἐκείνων‧ καὶ ἢν περιγένωνται δὲ, Ῥυώδεεσ τὰ οὖρα μᾶλλον οὗτοι, καὶ τῶν σκελέων ἀκρατέστεροι καὶ ναρκωδέστεροι‧ ἢν δὲ καὶ ἐν τῷ ἄνω μέρεϊ μᾶλλον τὸ λόρδωμα γένηται, παντὸσ τοῦ σώματοσ ἀκρατέεσ καὶ κατανεναρκωμένοι γίνονται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 48.2)
  • ἐφ’ ὅσον δὲ σπανίζει τῶν πρὸσ ἥμερον βίον ἀνηκόντων, ἐπὶ τοσοῦτο πλήθει παντοίων ταῖσ ἰδέαισ καὶ τοῖσ μεγέθεσιν ὄφεων, μάλιστα δὲ τῶν τοιούτων οὓσ προσαγορεύουσι κεράστασ, οἳ τὰ μὲν δήγματα θανατηφόρα ποιοῦνται, τὴν δὲ χρόαν ἅμμῳ παραπλησίαν ἔχουσι· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 50 2:2)

Synonyms

  1. death-bringing

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION