Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προπάτωρ

Third declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προπάτωρ προπάτορος

Structure: προπατορος (Stem)

Etym.: path/r

Sense

  1. the first founder of a family, forefather, ancestors, forefathers

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative προπάτωρ προπάτορε προπάτορες
Genitive προπάτορος προπατόροιν προπατόρων
Dative προπάτορι προπατόροιν προπάτορσιν*
Accusative προπάτορα προπάτορε προπάτορας
Vocative προπάτορος προπάτορε προπάτορες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ καὶ μοιρίδιον χρέοσ εἶναι λέγεται τὸ ζῆν, ὡσ ἀποδοθησόμενον ὃ ἐδανείσαντο ἡμῶν οἱ προπάτορεσ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 10 10:1)
  • θεοὶ γὰρ οἰκισταὶ καὶ συγγενεῖσ καὶ προπάτορεσ οὐδὲν οὕτωσ ἐθέλουσι τοὺσ αὑτῶν ἔχειν, οὔτε χώρασ κάλλοσ οὔτε καρπῶν ἀφθονίαν οὔτε πλῆθοσ ἀνθρώπων, ὡσ σωφροσύνην καὶ ἀρετὴν καὶ πολιτείαν νόμιμον καὶ τῶν μὲν ἀγαθῶν πολιτῶν τιμήν, τῶν δὲ κακῶν ἀτιμίαν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 3:4)
  • τελευτησάντων δὲ γονέων ταφὴ μὲν ἡ σωφρονεστάτη καλλίστη, μήτε ὑπεραίροντα τῶν εἰθισμένων ὄγκων μήτ’ ἐλλείποντα ὧν οἱ προπάτορεσ τοὺσ ἑαυτῶν γεννητὰσ ἐτίθεσαν, τάσ τε αὖ κατ’ ἐνιαυτὸν τῶν ἤδη τέλοσ ἐχόντων ὡσαύτωσ ἐπιμελείασ τὰσ κόσμον φερούσασ ἀποδιδόναι· (Plato, Laws, book 4 82:1)

Synonyms

  1. the first founder of a family

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION