Sense

1. wanderer
2. planet
3. fever which comes in irregular fits

Examples

• ἀπώσεται αὐτοὺς ὁ Θεός, ὅτι οὐκ εἰσήκουσαν αὐτοῦ, καὶ ἔσονται πλανῆται ἐν τοῖς ἔθνεσιν. (Septuagint, Prophetia Osee 9:17)
• καὶ τῷ πλανήτῃ Μενέλεῳ θεῶν πάρα μακάρων κατοικεῖν νῆσόν ἐστι μόρσιμον: (Euripides, Helen, episode, dialogue 2:8)
• κισσοῦ δ ἄλλοτε κλῶν εὐρυρρίζου καπέτοισιν, πολλάκι δὲ στέφος αὐτὸ κορυμβηλοῖο φυτεύσαις Θρασκίω ἢ ἀργωπὸν ἠὲ κλαδέεσσι πλανήτην βλαστοδρεπῆ δὲ χυτοῖο καεὶς μίαν ὄρσεο κόρσην, σπεῖραν ὑπὸ σπυρίδεσσι νεοπλέκτοιοι καθάπτων, ὄφρα δύο κροκόωντες ἐπιζυγέοντε κορύμβοι μέσφα συνωρίζωσιν ὑπερφιάλοιο μετώπου, χλωροῖς ἀμφοτέρωθεν ἐπηρεφέες πετάλοισιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 2:1)
• τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ ἡμέραν τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασιν· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:2)
• οἱ δ ἐπὶ πάντας τοὺς τόπους πλανῆται χαλεποὶ πρὸς τοὺς δρόμους: (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 21:3)
• ὀκταέδρων γὰρ καὶ εἰκοσαέδρων, ἔτι δὲ πυραμίδων καὶ κύβων ἰσότητας ἐν πλευραῖς καὶ ὁμοιότητας ἐν γωνίαις καὶ ἁρμονίας ἀνασχεῖν ἐξ ὕλης ἀτάκτου καὶ πλανητῆς ἄνευ τοῦ περιορίζοντος καὶ διαρθροῦντος ἕκαστα γεωμετρικῶς ἄπορον ἦν καὶ ἀδύνατον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 13:2)
• εἶναι γοῦν ἄπολις, ἀοίκος, πατρίδος ἐστερημένος, πτωχός, πλανήτης, βίον ἔχων τοὐφ ἡμέραν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 19:3)

Similar forms

• πλάνητας (15)
• πλανήτων (14)
• πλανήτας (11)
• πλάνητες (9)
• πλανητῶν (8)
• πλάνητος (5)
• πλανητὸν (5)
• πλάνητα (4)
• πλανῆται (3)
• πλανήτην (2)
• πλανητόν (2)
• πλανῆτις (1)
• Πλανητιάδης (1)
• πλανητοὺς (1)
• πλανήτης (1)
• πλανητὰ (1)
• πλανήτῃ (1)
• πλανητικὸν (1)
• πλανητέον (1)
• Πλανητιάδην (1)
• πλανητῆς (1)
• πλανητοῖς (1)
• πλανητά (1)
• πλανῆτες (1)
• Πλανητιάδου (1)
• πλανητῷ (1)
• πλάνητάς (1)
• Πλανητιάδη? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary