Sense

1. a wandering

Examples

• ὄχλον μὲν οὖν τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων, πρὸσ αὐτὸ δ’ εἶμι τέρμα σῶν πλανημάτων. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, lyric 8:1)
• οἱο͂́ν μ’ ἀκούσαντ’ ἀρτίωσ ἔχει, γύναι, ψυχῆσ πλάνημα κἀνακίνησισ φρενῶν. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 1:1)

Similar forms

• πλάνης (67)
• πλάνην (63)
• πλάνῃ (21)
• πλάνη (16)
• πλανηθεὶς (16)
• πλάνητας (15)
• πλανήτων (14)
• πλανήτας (11)
• πλανηθῆναι (10)
• πλάνητες (9)
• πλανητῶν (8)
• πλανητὸν (5)
• πλανηθέντα (5)
• πλάνητος (5)
• πλανηθῇ (4)
• πλάνητα (4)
• πλανήσει (4)
• πλανήσῃ (4)
• πλανηθῶσιν (3)
• πλανῆται (3)
• πλάνησιν (3)
• πλανήσεως (2)
• πλάνησις (2)
• πλανήτην (2)
• πλανηθῶσι (2)
• πλανηθῆτε (2)
• πλανητόν (2)
• πλανημάτων (1)
• πλανητά (1)
• πλανῆτες (1)
• πλανητοῖς (1)
• πλανηθεῖσα (1)
• πλανήθητε (1)
• πλανήσεις (1)
• πλάνητάς (1)
• Πλανητιάδη (1)
• πλανητῷ (1)
• πλανηθείη (1)
• πλανῆσαί (1)
• Πλανησίαν (1)
• πλάνημα (1)
• πλανηθέντι (1)
• πλανήσεται (1)
• πλανῆτις (1)
• πλανηθείς (1)
• πλάνῃσιν (1)
• πλανήτης (1)
• πλανητοὺς (1)
• πλανηθῆναί (1)
• πλανητὰ (1)
• πλανήτῃ (1)
• πλανηθῶ (1)
• πλανήσεσθε (1)
• πλανήσωσιν (1)
• πλανητέον (1)
• πλανητικὸν (1)
• πλανηθήσῃ (1)
• πλανῆσαι (1)
• πλανητῆς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.