Sense

1. wanderer
2. planet
3. fever which comes in irregular fits

Examples

• εὑρ͂ον δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἀστέρων τὴν φορήν, τοὺσ δὴ πλάνητασ ἡμεῖσ καλέομεν ‐ μοῦνοι γὰρ τῶν ἄλλων κινέονται ‐ φύσιν τε αὐτῶν καὶ δυναστείην καὶ ἔργα τὰ ἕκαστοσ ἐπιτελέουσιν. (Lucian, De astrologia, (no name) 4:1)
• ὁ δὲ τοὺσ περιτρέχοντασ ἔξω καὶ τοῦ βίου τὸ πλεῖστον ἐν πανδοκείοισ καὶ πορθμείοισ ἀναλίσκοντασ εὐδαιμονίζων, ὅμοιόσ ἐστι τῷ τοὺσ πλάνητασ οἰομένῳ τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων πράττειν ἄμεινον· (Plutarch, De exilio, section 11 8:2)
• καὶ διεζευγμένων καὶ ὑπερβολαίων ἐν πέντε διαστήμασι τετάχθαι τοὺσ πλάνητασ· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 32 2:1)
• "ὦ φίλε Ἀπολλωνίδη, καὶ φωσφόρον ἐπ’ αὐτῷ καὶ στίλβοντα καὶ τοὺσ ἄλλουσ πλάνητασ ὑφιεμένουσ τε τῶν ἀπλανῶν καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐν διαστάσεσι μεγάλαισ φέρεσθαι· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 9 1:1)
• "σκόπει δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἀφεὶσ ἀπλανεῖσ καὶ πλάνητασ, ἃ δείκνυσιν Ἀρίσταρχοσ; (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 10 1:1)

Similar forms

• πλάνητας (15)
• πλανήτων (14)
• πλανήτας (11)
• πλάνητες (9)
• πλανητῶν (8)
• πλάνητος (5)
• πλανητὸν (5)
• πλάνητα (4)
• πλανῆται (3)
• πλανήτην (2)
• πλανητόν (2)
• πλανητὰ (1)
• πλανήτῃ (1)
• πλανητικὸν (1)
• πλανητέον (1)
• Πλανητιάδην (1)
• πλανητῆς (1)
• πλανητοῖς (1)
• πλανητά (1)
• πλανῆτες (1)
• Πλανητιάδου (1)
• πλανητῷ (1)
• πλάνητάς (1)
• Πλανητιάδη (1)
• πλανῆτις (1)
• Πλανητιάδης (1)
• πλανητοὺς (1)
• πλανήτης (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary