Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

περίθυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: περίθυμος περίθυμον

Structure: περιθυμ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. very wrathful, very angry

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative περίθυμος περίθυμον
Genitive περιθύμου περιθύμου
Dative περιθύμῳ περιθύμῳ
Accusative περίθυμον περίθυμον
Vocative περίθυμε περίθυμον
DualN/A/V περιθύμω περιθύμω
G/D περιθύμοιν περιθύμοιν
PluralNominative περίθυμοι περίθυμα
Genitive περιθύμων περιθύμων
Dative περιθύμοις περιθύμοις
Accusative περιθύμους περίθυμα
Vocative περίθυμοι περίθυμα
Positive Comparative Superlative
Adjective περίθυμος περιθύμου περιθυμώτερος περιθυμωτέρου περιθυμώτατος περιθυμωτάτου
Adverb περιθύμως περιθυμώτερον περιθυμώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κριταί <τε> τῶνδ’ ὀνειράτων θεόθεν ἔλακον ὑπέγγυοι μέμφεσθαι τοὺσ γᾶσ νέρθεν περιθύμωσ τοῖσ κτανοῦσί τ’ ἐγκοτεῖν. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 12)
  • οἱο͂ν οὖν ὑπερσκελὲσ ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν πόνων πολλοὺσ μὲν κόπουσ, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμφοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡσ ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείττων οὖσα σώματοσ περιθύμωσ ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴσ τινασ μαθήσεισ καὶ ζητήσεισ συντόνωσ ἰῄ, κατατήκει, διδαχάσ τ’ αὖ καὶ μάχασ ἐν λόγοισ ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι’ ἐρίδων καὶ φιλονικίασ γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺσ πλείστουσ, τἀναίται αἰτιᾶσθαι ποιεῖ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 462:1)
  • ὡσ δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸσ τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν, οὐδένα λόγον αὐτῷ δόντα ἀλλὰ περιθύμωσ ἔχοντα περιταμεῖν προστάξαι αὐτοῦ τά τε ὦτα καὶ τὴν ῥῖνα. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 162 6:2)
  • τέλοσ δέ μιν περιθύμωσ ἔχων ὁ Περίανδροσ ἐξελαύνει ἐκ τῶν οἰκίων. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 50 3:3)

Synonyms

  1. very wrathful

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION