Sense

1. persuasion
2. means of persuasion, inducement, argument
3. obedience

Similar forms

• πείθειν (209)
• πείθει (133)
• πειθόμενος (98)
• πείθομαι (89)
• πειθοῦς (89)
• πείθων (76)
• πειθόμενοι (72)
• πειθὼ (70)
• πειθοῖ (62)
• πειθόμενον (48)
• πείθονται (40)
• πείθουσι (39)
• πείθοντες (38)
• πειθομένων (33)
• πείθῃ (31)
• πείθω (29)
• πείθουσιν (23)
• πείθοιτο (22)
• πείθου (22)
• Πειθώ (21)
• πείθοντα (16)
• πείθοι (13)
• πείθουσα (12)
• πειθομένου (12)
• πείθεις (11)
• πείθεο (10)
• πείθοιντο (10)
• πεῖθ (9)
• πειθομένῳ (9)
• πεῖθε (9)
• Πείθωνα (9)
• πειθόμεθα (8)
• πείθοντος (8)
• πείθοντι (7)
• πείθωσι (7)
• πειθομένην (7)
• πεῖθον (6)
• πείθοντας (6)
• Πειθόλαος (6)
• πείθοιο (5)
• πειθόντων (5)
• πείθοντό (5)
• πειθούσης (5)
• πείθεσθ (5)
• πείθῃς (4)
• πείθετε (4)
• πείθομεν (4)
• πειθομένη (4)
• πείθοιεν (4)
• πείθοιμι (3)
• πείθομαί (3)
• πειθέτω (3)
• πειθοίμην (3)
• πεῖθεν (3)
• πείθευ (2)
• πειθομένῃ (2)
• πειθοίατο (2)
• Πειθόλαον (2)
• πείθοντο (2)
• Πειθολάου (2)
• πειθόμεναι (2)
• πείθοντές (2)
• πειθομένης (2)
• πείθοντός (2)
• Πείθωνά (2)
• πείθοιμεν (2)
• πείθοντ (2)
• πείθοιμ (1)
• πειθόμενόν (1)
• Πειθὼμ (1)
• πείθεὸ (1)
• πείθετο (1)
• πείθομέν (1)
• πειθοίμεθ (1)
• πειθομένη‧ (1)
• πείθομενος (1)
• πείθὼν (1)
• πείθεθ (1)
• πειθοῖκαὶ (1)
• πείθοιντό (1)
• πειθόμ[ενο]ν (1)
• πειθόμεσθα (1)
• Πειθόλαόν (1)
• πείθονταί (1)
• <πείθειν> (1)
• πείθοις (1)
• πείθομαὶ (1)
• πείθεό (1)
• πείθετό (1)
• πειθόμενα (1)
• πειθοίμεθα (1)
• Πειθόλαν (1)
• <πείθομαι> (1)
• πείθουσί (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary