Hellas Alive Dictionary - παρανομος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

παράνομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράνομος

Structure: παρανομ (Stem) + ος (Ending)

Sense

acting contrary to law and custom, lawless, violent
(of things) contrary to law, unlawful, illegal
(Attic law, substantive) an illegal or unconstitutional measure

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	παράνομος	παρανόμη	παράνομον
	Genitive	παρανόμου	παρανόμης	παρανόμου
	Dative	παρανόμῳ	παρανόμῃ	παρανόμῳ
	Accusative	παράνομον	παρανόμην	παράνομον
	Vocative	παράνομε	παρανόμη	παράνομον
Dual	N/A/V	παρανόμω	παρανόμᾱ	παρανόμω
Dual	G/D	παρανόμοιν	παρανόμαιν	παρανόμοιν
Plural	Nominative	παράνομοι	παράνομαι	παράνομα
	Genitive	παρανόμων	παρανομῶν	παρανόμων
	Dative	παρανόμοις	παρανόμαις	παρανόμοις
	Accusative	παρανόμους	παρανόμᾱς	παράνομα
	Vocative	παράνομοι	παράνομαι	παράνομα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	παράνομος παρανόμου	παρανομώτερος παρανομωτέρου	παρανομώτατος παρανομωτάτου
Adverb	παρανόμως	παρανομώτερον	παρανομώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὲ Καλλίασ ὠμότατοσ ἀνθρώπων καὶ παρανομώτατοσ γενόμενοσ τὸν μὲν χρυσὸν ἀνείλετο, τὸν δ’ ἄνθρωπον, ὡσ μὴ κατείποι πρὸσ ἑτέρουσ, ἀπέκτεινεν. (Plutarch, , chapter 5 6:3)
ὅτε μὲν ηὐξήθη καὶ τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἐξουσίαν ἔλαβε, πάντων ἦν ἀπιστότατοσ καὶ παρανομώτατοσ, ὅτε δὲ πάλιν τὰ τῆσ τύχησ ἀντέπνευσε, πάντων μετριώτατοσ. (Polybius, Histories, book 25, b. olymp. 150, 2. res macedoniae 9:1)
Ὅτι Φαρνάκησ πάντων τῶν πρὸ τοῦ βασιλέων ἐγένετο παρανομώτατοσ. (Polybius, Histories, book 27, ii. res asiae 1:1)

Related

ἀπροβούλευτος (not planned beforehand)
εἰσαγγελία (an impeachment)
ἐμμένω (to abide in a place)
εἰσαγγελτικός (of or for impeachment)
καταχειροτονία (a vote of condemnation)
παράνοια (derangement)
ὀλιγαρχικός (oligarchical)
προστίμημα (that which is awarded over and above the regular penalty)
πάνδεινος (all-dreadful)
ψευδομαρτυρία (false witness)
κακολόγος (evil-speaking)
ἔφεσις (a throwing or hurling at)
θεσμοθέτης (a lawgiver)
πλεονέκτης (one who has or claims more than his due)
κακηγορία (evil-speaking)
τοιχωρύχος (one who digs through the wall)
συκοφάντημα (a sycophant's trick)
παραβαίνω (to go by the side of)
ἀνάδικος (tried over again)
ἐμπληξία (amazement)
μισόδημος (hating the commons)
φονικός (inclined to slay)
παρανάλωμα (useless expense)
ἀπολύω (to loose from)
ἱερόσυλος (a temple-robber)
αὐθέκαστος (one who calls each thing by its name)
ἐπηρεάζω (to threaten abusively)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
ἀστρατεία (exemption from service)
ἀντωμοσία (an oath or affidavit made one against the other)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION