Ancient Greek-English Dictionary Language

παράνομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράνομος

Structure: παρανομ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. acting contrary to law and custom, lawless, violent
  2. (of things) contrary to law, unlawful, illegal
  3. (Attic law, substantive) an illegal or unconstitutional measure

Examples

  • καὶ ἔθηκαν ἐκεῖ ἔθνοσ ἁμαρτωλόν, ἄνδρασ παρανόμουσ, καὶ ἐνίσχυσαν ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Maccabees I 1:34)
  • καὶ τὰ κείμενα τοῖσ Ἰουδαίοισ φιλάνθρωπα βασιλικὰ διὰ Ἰωάννου τοῦ πατρὸσ Εὐπολέμου, τοῦ ποιησαμένου τὴν πρεσβείαν ὑπὲρ φιλίασ καὶ συμμαχίασ πρὸσ τοὺσ Ρωμαίουσ, παρώσατο. καὶ τὰσ μὲν νομίμουσ καταλύων πολιτείασ, παρανόμουσ ἐθισμοὺσ ἐκαίνιζεν. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:11)
  • Παρανόμουσ ἐμίσησα, τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα. (Septuagint, Liber Psalmorum 118:113)
  • ἐπιωρκηκὼσ μὲν τὰσ σεμνὰσ θεὰσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὓσ ἐκεῖ διόμνυσθαι νόμιμόν ἐστι, κατάρατοσ δὲ καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν γιγνόμενοσ, ἐξεληλεγμένοσ δῶρα κατὰ τῆσ πόλεωσ εἰληφώσ, ἐξηπατηκὼσ δὲ καὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν βουλὴν παρὰ τὴν ἀράν, καὶ ἕτερα μὲν λέγων ἕτερα δὲ φρονῶν, ἰδίᾳ δὲ συμβεβουλευκὼσ Ἀριστάρχῳ δεινὰσ καὶ παρανόμουσ συμβουλάσ, ἀνθ’ ὧν ‐ εἴπερ ἐστί που δικαία τιμωρία κατὰ τῶν ἐπιόρκων καὶ πονηρῶν, ὥσπερ ἔστι ‐ δώσει δίκην οὗτοσ ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ. (Dinarchus, Speeches, 56:1)
  • ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ τὸ περὶ τὰσ ’ Ἀθήνασ ἔχει τινὰ ῥοπὴν εἰσ ἤθουσ σύγκρισιν εἴγε Σύλλασ μὲν ὑπὲρ τῆσ Μιθριδάτου δυνάμεωσ καὶ ἡγεμονίασ πολεμήσασαν αὐτῷ τὴν πόλιν ἑλὼν ἐλευθέραν ἀφῆκε καὶ αὐτόνομον, Λύσανδροσ δὲ τοσαύτησ ἡγεμονίασ καὶ ἀρχῆσ ἐκπεσοῦσαν οὐκ ᾤκτειρεν, ἀλλὰ καὶ τὴν δημοκρατίαν ἀφελόμενοσ ὠμοτάτουσ αὐτῇ καὶ παρανόμουσ ἀπέδειξε τοὺσ τυράννουσ. (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 5 4:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION