Ancient Greek-English Dictionary Language

παράνομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράνομος

Structure: παρανομ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. acting contrary to law and custom, lawless, violent
  2. (of things) contrary to law, unlawful, illegal
  3. (Attic law, substantive) an illegal or unconstitutional measure

Examples

  • τοιούτῳ μόρῳ τὸν παράνομον συνέβη θανεῖν, μηδὲ τῆσ γῆσ τυχόντα Μενέλαον, πάνυ δικαίωσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 13:7)
  • λόγον παράνομον κατέθεντο κατ̓ ἐμοῦ. μὴ ὁ κοιμώμενοσ οὐχὶ προσθήσει τοῦ ἀναστῆναι̣ (Septuagint, Liber Psalmorum 40:9)
  • οὐ προεθέμην πρὸ ὀφθαλμῶν μου πρᾶγμα παράνομον, ποιοῦντασ παραβάσεισ ἐμίσησα. οὐκ ἐκολλήθη μοι καρδία σκαμβή. (Septuagint, Liber Psalmorum 100:3)
  • ἓν μὲν ὅτι λάλοσ εἶ καὶ κρακτικόσ, ὁ δὲ σιωπᾶν ἐσ πέντε ὅλα ἔτη, οἶμαι, παρῄνει, ἕτερον δὲ καὶ παντελῶσ παράνομον οὐ γὰρ ἔχων ὅ τι σοι παραβάλοιμι εἰ μὴ κυάμουσ χθὲσ ἧκον ὡσ οἶσθα καὶ σὺ οὐδὲ μελλήσασ ἀνέλεξασ αὐτούσ· (Lucian, Gallus, (no name) 4:13)
  • ὦ θερμὸν ἔργον κἀνόσιον καὶ παράνομον τολμῶντε δρᾶν ἀνθρωπαρίω κακοδαίμονε ‐ ποῖ ποῖ; (Aristophanes, Plutus, Episode 1:53)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION