Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρακούω παρακούσομαι παρακήκοα

Structure: παρ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hear beside, to hear accidentally, to hear talk of
  2. to hear underhand, overhear from
  3. to hear imperfectly or wrongly, misunderstand
  4. to hear carelessly, take no heed to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακούω παρακούεις παρακούει
Dual παρακούετον παρακούετον
Plural παρακούομεν παρακούετε παρακούουσιν*
SubjunctiveSingular παρακούω παρακούῃς παρακούῃ
Dual παρακούητον παρακούητον
Plural παρακούωμεν παρακούητε παρακούωσιν*
OptativeSingular παρακούοιμι παρακούοις παρακούοι
Dual παρακούοιτον παρακουοίτην
Plural παρακούοιμεν παρακούοιτε παρακούοιεν
ImperativeSingular παράκουε παρακουέτω
Dual παρακούετον παρακουέτων
Plural παρακούετε παρακουόντων, παρακουέτωσαν
Infinitive παρακούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακουων παρακουοντος παρακουουσα παρακουουσης παρακουον παρακουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακούομαι παρακούει, παρακούῃ παρακούεται
Dual παρακούεσθον παρακούεσθον
Plural παρακουόμεθα παρακούεσθε παρακούονται
SubjunctiveSingular παρακούωμαι παρακούῃ παρακούηται
Dual παρακούησθον παρακούησθον
Plural παρακουώμεθα παρακούησθε παρακούωνται
OptativeSingular παρακουοίμην παρακούοιο παρακούοιτο
Dual παρακούοισθον παρακουοίσθην
Plural παρακουοίμεθα παρακούοισθε παρακούοιντο
ImperativeSingular παρακούου παρακουέσθω
Dual παρακούεσθον παρακουέσθων
Plural παρακούεσθε παρακουέσθων, παρακουέσθωσαν
Infinitive παρακούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακουομενος παρακουομενου παρακουομενη παρακουομενης παρακουομενον παρακουομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακούσομαι παρακούσει, παρακούσῃ παρακούσεται
Dual παρακούσεσθον παρακούσεσθον
Plural παρακουσόμεθα παρακούσεσθε παρακούσονται
OptativeSingular παρακουσοίμην παρακούσοιο παρακούσοιτο
Dual παρακούσοισθον παρακουσοίσθην
Plural παρακουσοίμεθα παρακούσοισθε παρακούσοιντο
Infinitive παρακούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακουσομενος παρακουσομενου παρακουσομενη παρακουσομενης παρακουσομενον παρακουσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρῆκουον παρῆκουες παρῆκουεν*
Dual παρήκουετον παρηκοῦετην
Plural παρήκουομεν παρήκουετε παρῆκουον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηκοῦομην παρήκουου παρήκουετο
Dual παρήκουεσθον παρηκοῦεσθην
Plural παρηκοῦομεθα παρήκουεσθε παρήκουοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα σκόπει μὴ παρακούωμεν τοῦ Πλάτωνοσ, ἐκ τούτων κεράννυσθαι τὸν λόγον οὐ διὰ τούτων εἰρηκότοσ· (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 21)

Synonyms

  1. to hear beside

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION