뜻

3. 오해하다

1. to hear beside, to hear accidentally, to hear talk of
2. to hear underhand, overhear from
3. to hear imperfectly or wrongly, misunderstand
4. to hear carelessly, take no heed to

예문

• ] ^ Μέχρι μέν, ὦ Φωνήεντα δικασταί, ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖσ ἐμοῖσ καὶ καταίροντοσ ἔνθα μὴ δεῖ, οὐ βαρέωσ ἔφερον τὴν βλάβην καὶ παρήκουον ἔνια τῶν λεγομένων ὑπὸ τῆσ μετριότητοσ, ἣν ἴστε με φυλάσσοντα πρόσ τε ὑμᾶσ καὶ τὰσ ἄλλασ συλλαβάσ· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 1:2)

  (루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 1:2)

유사 형태

• παράκοιτις (16)
• παράκοιτιν (15)
• παρακοῦσαι (9)
• παρακούσας (8)
• παρακούειν (8)
• παρακομιδὴν (7)
• παρακολουθῇ (4)
• παρακούσῃ (4)
• παρακοίτι (4)
• παρακομίσας (3)
• παρακομίσαι (3)
• παρακούων (3)
• παρακομίζων (3)
• παρακολουθῶ (3)
• παρακοίτῃ (3)
• παρακοίτης (2)
• παρακόψαι (2)
• παρακούουσι (2)
• παρακόπτειν (2)
• παρακοίτην (2)
• παρακοῦσαί (2)
• παρακοίτας (2)
• παράκοιτοι (2)
• παρακοπὴν (2)
• παρακούοντα (2)
• παρακοπὴ (2)
• παρακούει (2)
• παρακόψαντα (2)
• παρακοπά (2)
• παρακοπῆς (2)
• παρακοῆς (1)
• παρακομιδάς (1)
• παρακομίζει (1)
• παρακοπῇ (1)
• παρακόπτοι (1)
• παρακούεις (1)
• παρακούσῃς (1)
• παρακοάς (1)
• παρακοπαὶ (1)
• παράκοπον (1)
• παρακόσμως (1)
• παρακοιτεῖ (1)
• παράκοιτοί (1)
• παρακονᾷ (1)
• παρακοπήν (1)
• παρακοπῶν (1)
• παρακούσωσι (1)
• παρακοήν (1)
• παρακομιδαὶ (1)
• παρακόμιζ (1)
• παρακοπή (1)
• παρακόψασιν (1)
• παρακολλᾷν (1)
• παρακοπὰ (1)
• παράκοποι (1)
• παρακορήσων (1)
• παρακομιδὴ (1)
• παρακόπῳ (1)
• παρακούσητε (1)
• παρακόφας (1)
• παρακομισθῇ (1)
• παράκοπος (1)
• παρακούσεις (1)
• παρακοίτοις (1)
• παρακομιεῖν (1)
• παρακορῆσαι (1)
• παρακούωμεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.