Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακλητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παρακλητικός παρακλητική παρακλητικόν

Structure: παρακλητικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hortatory

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative παρακλητικός παρακλητική παρακλητικόν
Genitive παρακλητικοῦ παρακλητικῆς παρακλητικοῦ
Dative παρακλητικῷ παρακλητικῇ παρακλητικῷ
Accusative παρακλητικόν παρακλητικήν παρακλητικόν
Vocative παρακλητικέ παρακλητική παρακλητικόν
DualN/A/V παρακλητικώ παρακλητικᾱ́ παρακλητικώ
G/D παρακλητικοῖν παρακλητικαῖν παρακλητικοῖν
PluralNominative παρακλητικοί παρακλητικαί παρακλητικά
Genitive παρακλητικῶν παρακλητικῶν παρακλητικῶν
Dative παρακλητικοῖς παρακλητικαῖς παρακλητικοῖς
Accusative παρακλητικούς παρακλητικᾱ́ς παρακλητικά
Vocative παρακλητικοί παρακλητικαί παρακλητικά
Positive Comparative Superlative
Adjective παρακλητικός παρακλητικοῦ παρακλητικότερος παρακλητικοτεροῦ παρακλητικότατος παρακλητικοτατοῦ
Adverb παρακλητικώς παρακλητικότερον παρακλητικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦν δ’ οὖν ἐκεῖνά τε τῶν παρακλητικῶν, σοὶ πρέπουσι λόγοι σὺν Σωκράτει καὶ Δημοσθένει καὶ Θουκυδίδῃ κατὰ πρώτασ εὐθὺσ γενόμενα. (Aristides, Aelius, Orationes, 4:2)
  • ὡσ δ’ ἀληθέσ ἐστι τὸ νυνὶ λεγόμενον καὶ ἐκφανέστατον γένοιτ’ ἂν ἐπί τε τῶν συμβουλευτικῶν καὶ παρακλητικῶν, ἔτι δὲ πρεσβευτικῶν λόγων, οἷσ κέχρηται Τίμαιοσ. (Polybius, Histories, book 12, chapter 25i 3:1)

Synonyms

  1. hortatory

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION