Aristides, Aelius, Orationes, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:)

καλοὶ μὲν γὰρ καὶ οἱ τῶν οἰκοδομημάτων οὗτοι κόσμοι καὶ θαυμαστῶσ πιθανοὶ τοῖσ πλήθεσιν, ἀλλ’ ἐκεῖνο ἤδη τέλειον καὶ θεοῦ τινοσ ὡσ ἀληθῶσ δωρεὰ, ὅταν ἀμφότεροι συνᾴδωσιν οἱ κόσμοι, οἵ τε ἐν ταῖσ ψυχαῖσ καὶ οἱ τῶν οἰκοδομημάτων. νῦν χρὴ πάσασ τὰσ πόλεισ ἀδελφὰσ ἀλλήλαισ ὑπολαμβάνειν, νῦν στάσεισ μὲν καὶ ταραχὰσ καὶ φιλονεικίασ καὶ τὸ μικρολογεῖσθαι περὶ τῶν ματαίων ἐκποδὼν ἀνελεῖν, νομίσαντασ θηρίων εἶναι νοσήματα ταῦτα κἀκείνοισ αὐτὰ παρεῖναι δεῖν, εἰρήνην δὲ ἀληθινὴν καὶ φιλίαν ἄδολον καὶ δικαιοσύνην καὶ τὴν διὰ πάντων εἰ οἱο͂́ν τε κοινωνίαν μέγιστον κερδῶν ὑπολαβεῖν, ἐν μὲν ταῖσ ἐπιμιξίαισ ταῖσ παρ’ ἀλλήλουσ τοῦτο δὴ τὸ πάλαι λεχθὲν ἐπισταμένουσ, ξένουσ εἶναι, ἐν δὲ ταῖσ τῶν ξένων ὑποδοχαῖσ ἐλάττω τῆσ ἐξουσίασ ποιοῦντασ, εἰδότασ ἔστιν οὗ καὶ ἧτταν νίκησ εὐσχημονεστέραν οὖσαν καὶ πλείονοσ ἀξίαν. ὥσπερ γὰρ ἐν τούτοισ τὰσ ἁρμονίασ ἐπαινοῦμεν καὶ τὸ σώζειν ἕκαστα τὴν γιγνομένην τάξιν πρὸσ ἄλληλα, οὕτω καὶ ζῆν εἰσ κάλλοσ τοῦτ’ εἶναι χρὴ δοκεῖν, ὅταν ἁρμονία καὶ τάξισ διὰ πάντων κρατῇ. οὗτοσ ὁ τῶν πόλεων ὡσ ἀληθῶσ κόσμοσ οἰκεῖοσ, οὗτοσ καὶ ἄνδρα ἰδίᾳ καὶ πόλιν σώζει, τοῦτον οὐδὲν δεῖ πρίασθαι χρημάτων δαπάνησ οὐδὲ χρόνων τριβῆσ οὐδ’ ὑπηρετῶν, οὐδὲ μηχανήματα ἱστάντασ πραγματεύεσθαι, ἀλλ’ αὐτόν τινα ἕκαστον ἑαυτὸν δεῖ πεῖσαι προελέσθαι τὰ βελτίω. καὶ μὴ θαυμάσητε εἰ μηδὲν ἔχων ἐπιτιμᾶν εἶτα παραινεῖν ἀξιῶ, μηδὲ τῶν ἐπ’ αἰτίᾳ παριόντων μόνον τὴν παραίνεσιν εἶναι νομίσητε. ἀλλ’ ἐστὶ καὶ τοῖσ ἐπαινοῦσι προσήκουσα· δῆλον δὲ ἐκ τοῦ παλαιοῦ τοῦ περὶ τῶν δρομέων θρυλουμένου λόγου. οὐδεὶσ γὰρ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν προτρέπει τοὺσ ὑστάτουσ αὐτῶν οὐδὲ τοὺσ ὅλωσ ἀπολειπομένουσ, ἀλλ’ οὓσ ἂν ἐγγὺσ ὄντασ τῆσ νίκησ ὁρᾷ. οἶμαι δὲ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ τοὺσ παρακλητικοὺσ τῶν λόγων οὐ πρὸσ τούτουσ ἀναλίσκειν τῶν στρατιωτῶν οἷσ ἂν ταυτὸν ᾖ πολλά τε καὶ μηδὲν εἰπεῖν, ἀλλ’ οἷσ ἂν εἰσ δέον μέλλῃ μάλιστα γίγνεσθαι. ὣσ δὲ καὶ ἡμεῖσ νῦν οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφὸν λέγομεν πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλὰ σχεδὸν ταῦθ’ ἃ ποιεῖτε καὶ ἐν οἷσ τέτραφθε, ταῦτα δ’ ἐστὶν ἀρχόντων αἰδὼσ, νόμων τιμὴ, ταὐτὰ φρονεῖν, ἀεὶ μὲν δή ποτε εὐδοκιμοῦν πρᾶγμα, τοῖσ δὲ παροῦσι καιροῖσ καὶ σφόδρα συμβαῖνον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION