Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακαταλείπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρακαταλείπω

Structure: παρα (Prefix) + κατα (Prefix) + λείπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leave with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαταλείπω παρακαταλείπεις παρακαταλείπει
Dual παρακαταλείπετον παρακαταλείπετον
Plural παρακαταλείπομεν παρακαταλείπετε παρακαταλείπουσιν*
SubjunctiveSingular παρακαταλείπω παρακαταλείπῃς παρακαταλείπῃ
Dual παρακαταλείπητον παρακαταλείπητον
Plural παρακαταλείπωμεν παρακαταλείπητε παρακαταλείπωσιν*
OptativeSingular παρακαταλείποιμι παρακαταλείποις παρακαταλείποι
Dual παρακαταλείποιτον παρακαταλειποίτην
Plural παρακαταλείποιμεν παρακαταλείποιτε παρακαταλείποιεν
ImperativeSingular παρακαταλείπε παρακαταλειπέτω
Dual παρακαταλείπετον παρακαταλειπέτων
Plural παρακαταλείπετε παρακαταλειπόντων, παρακαταλειπέτωσαν
Infinitive παρακαταλείπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαταλειπων παρακαταλειποντος παρακαταλειπουσα παρακαταλειπουσης παρακαταλειπον παρακαταλειποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακαταλείπομαι παρακαταλείπει, παρακαταλείπῃ παρακαταλείπεται
Dual παρακαταλείπεσθον παρακαταλείπεσθον
Plural παρακαταλειπόμεθα παρακαταλείπεσθε παρακαταλείπονται
SubjunctiveSingular παρακαταλείπωμαι παρακαταλείπῃ παρακαταλείπηται
Dual παρακαταλείπησθον παρακαταλείπησθον
Plural παρακαταλειπώμεθα παρακαταλείπησθε παρακαταλείπωνται
OptativeSingular παρακαταλειποίμην παρακαταλείποιο παρακαταλείποιτο
Dual παρακαταλείποισθον παρακαταλειποίσθην
Plural παρακαταλειποίμεθα παρακαταλείποισθε παρακαταλείποιντο
ImperativeSingular παρακαταλείπου παρακαταλειπέσθω
Dual παρακαταλείπεσθον παρακαταλειπέσθων
Plural παρακαταλείπεσθε παρακαταλειπέσθων, παρακαταλειπέσθωσαν
Infinitive παρακαταλείπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακαταλειπομενος παρακαταλειπομενου παρακαταλειπομενη παρακαταλειπομενης παρακαταλειπομενον παρακαταλειπομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακατέλειπον παρακατέλειπες παρακατέλειπεν*
Dual παρακατελείπετον παρακατελειπέτην
Plural παρακατελείπομεν παρακατελείπετε παρακατέλειπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακατελειπόμην παρακατελείπου παρακατελείπετο
Dual παρακατελείπεσθον παρακατελειπέσθην
Plural παρακατελειπόμεθα παρακατελείπεσθε παρακατελείποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to leave with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION