Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκηνάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διασκηνάω διασκηνήσω

Structure: δια (Prefix) + σκηνά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disperse and retire each to his quarters, to take up one's quarters
  2. to leave, tent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνῶ διασκηνᾷς διασκηνᾷ
Dual διασκηνᾶτον διασκηνᾶτον
Plural διασκηνῶμεν διασκηνᾶτε διασκηνῶσιν*
SubjunctiveSingular διασκηνῶ διασκηνῇς διασκηνῇ
Dual διασκηνῆτον διασκηνῆτον
Plural διασκηνῶμεν διασκηνῆτε διασκηνῶσιν*
OptativeSingular διασκηνῷμι διασκηνῷς διασκηνῷ
Dual διασκηνῷτον διασκηνῴτην
Plural διασκηνῷμεν διασκηνῷτε διασκηνῷεν
ImperativeSingular διασκήνᾱ διασκηνᾱ́τω
Dual διασκηνᾶτον διασκηνᾱ́των
Plural διασκηνᾶτε διασκηνώντων, διασκηνᾱ́τωσαν
Infinitive διασκηνᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνων διασκηνωντος διασκηνωσα διασκηνωσης διασκηνων διασκηνωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνῶμαι διασκηνᾷ διασκηνᾶται
Dual διασκηνᾶσθον διασκηνᾶσθον
Plural διασκηνώμεθα διασκηνᾶσθε διασκηνῶνται
SubjunctiveSingular διασκηνῶμαι διασκηνῇ διασκηνῆται
Dual διασκηνῆσθον διασκηνῆσθον
Plural διασκηνώμεθα διασκηνῆσθε διασκηνῶνται
OptativeSingular διασκηνῴμην διασκηνῷο διασκηνῷτο
Dual διασκηνῷσθον διασκηνῴσθην
Plural διασκηνῴμεθα διασκηνῷσθε διασκηνῷντο
ImperativeSingular διασκηνῶ διασκηνᾱ́σθω
Dual διασκηνᾶσθον διασκηνᾱ́σθων
Plural διασκηνᾶσθε διασκηνᾱ́σθων, διασκηνᾱ́σθωσαν
Infinitive διασκηνᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνωμενος διασκηνωμενου διασκηνωμενη διασκηνωμενης διασκηνωμενον διασκηνωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνήσω διασκηνήσεις διασκηνήσει
Dual διασκηνήσετον διασκηνήσετον
Plural διασκηνήσομεν διασκηνήσετε διασκηνήσουσιν*
OptativeSingular διασκηνήσοιμι διασκηνήσοις διασκηνήσοι
Dual διασκηνήσοιτον διασκηνησοίτην
Plural διασκηνήσοιμεν διασκηνήσοιτε διασκηνήσοιεν
Infinitive διασκηνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνησων διασκηνησοντος διασκηνησουσα διασκηνησουσης διασκηνησον διασκηνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνήσομαι διασκηνήσει, διασκηνήσῃ διασκηνήσεται
Dual διασκηνήσεσθον διασκηνήσεσθον
Plural διασκηνησόμεθα διασκηνήσεσθε διασκηνήσονται
OptativeSingular διασκηνησοίμην διασκηνήσοιο διασκηνήσοιτο
Dual διασκηνήσοισθον διασκηνησοίσθην
Plural διασκηνησοίμεθα διασκηνήσοισθε διασκηνήσοιντο
Infinitive διασκηνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνησομενος διασκηνησομενου διασκηνησομενη διασκηνησομενης διασκηνησομενον διασκηνησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκήνων διεσκήνᾱς διεσκήνᾱν*
Dual διεσκηνᾶτον διεσκηνᾱ́την
Plural διεσκηνῶμεν διεσκηνᾶτε διεσκήνων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκηνώμην διεσκηνῶ διεσκηνᾶτο
Dual διεσκηνᾶσθον διεσκηνᾱ́σθην
Plural διεσκηνώμεθα διεσκηνᾶσθε διεσκηνῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to leave

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION