Hellas Alive Dictionary - παραιφαμενος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παραιφάμενος παραιφάμενη παραιφάμενον

Structure: παραιφαμεν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: epic part. mid. of para/fhmi

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	παραιφάμενος παραιφαμένου	παραιφαμενότερος παραιφαμενοτέρου	παραιφαμενότατος παραιφαμενοτάτου
Adverb	παραιφαμένως	παραιφαμενότερον	παραιφαμενότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσε βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεύσ, εἰσ Ἔρεβοσ πέμψε χρυσόρραπιν Ἀργειφόντην, ὄφρ’ Αἴδην μαλακοῖσι παραιφάμενοσ ἐπέεσσιν ἁγνὴν Περσεφόνειαν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντοσ ἐσ φάοσ ἐξαγάγοι μετὰ δαίμονασ, ὄφρα ἑ μήτηρ ὀφθαλμοῖσιν ἰδοῦσα μεταλήξειε χόλοιο. (Anonymous, Homeric Hymns, 35:1)
ἀλλ’ ὦκα, παραιφάμενοσ τάδε πάντα, θαρσαλέωσ ὀρόθυνον ἐπιμνήσασθαι ἀέθλου. (Apollodorus, Argonautica, book 2 14:26)
ἀλλ’ εἴ τίσ με καὶ ἄλλοσ ἐνὶ μεγάροισιν ἐνίπτοι δαέρων ἢ γαλόων ἢ εἰνατέρων εὐπέπλων, ἢ ἑκυρή, ἑκυρὸσ δὲ πατὴρ ὣσ ἤπιοσ αἰεί, ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι παραιφάμενοσ κατέρυκεσ σῇ τ’ ἀγανοφροσύνῃ καὶ σοῖσ ἀγανοῖσ ἐπέεσσι. (Homer, Iliad, Book 24 72:7)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com