ὀδών
Third declension Noun; Masculine
이형
Transliteration:
Principal Part:
ὀδών
ὀδόντος
Structure:
ὀδοντ
(Stem)
Etym.: ionic for o)dou/s.
Sense
- (Ionic Greek) Alternative form of ὀδούς (odoús)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εὐρυβίαν δ’ ἔσσευε κούρα κάπρον ἀναιδομάχαν ἐσ καλλίχορον Καλυδῶ‐ ν’, ἔνθα πλημύρων σθένει ὄρχουσ ἐπέκειρεν ὀδόντι, σφάζε τε μῆλα, βροτῶν θ’ ὅστισ εἰσάνταν μόλοι. (Bacchylides, , epinicians, ode 5 8:3)
- καὶ τάλαρον σχοίνοισ ὑφασμένον, ὃν ποτ’ ὀδόντι ἐπλήρου τολύπη πᾶσα καθαιρομένη, σοί, φιλέριθε κόρη Παλλαντιάσ, ἡ βαθύγηρωσ Αἰσιόνη, πενίησ δῶρον, ἀνεκρέμασεν. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 247 1:1)
- ἀγνυμένη δ’ ὑπ’ ὀδόντι κατέκτανεν, ἅλματι λάβρῳ ἐντὸσ ὀλισθηρῶν δυσαμένη φαρύγων. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 702 1:1)
- αὐτίκα δ’ ἔγνω οὐλήν, τήν ποτέ μιν σῦσ ἤλασε λευκῷ ὀδόντι Παρνησόνδ’ ἐλθόντα μετ’ Αὐτόλυκόν τε καὶ υἱᾶσ, μητρὸσ ἑῆσ πάτερ’ ἐσθλόν, ὃσ ἀνθρώπουσ ἐκέκαστο κλεπτοσύνῃ θ’ ὁρ́κῳ τε· (Homer, Odyssey, Book 19 41:5)
- ὁ δέ μιν φθάμενοσ ἔλασεν σῦσ γουνὸσ ὕπερ, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸσ ὀδόντι λικριφὶσ ἀί̈ξασ, οὐδ’ ὀστέον ἵκετο φωτόσ. (Homer, Odyssey, Book 19 45:13)
Derived
- ὀδούς (A tooth, tusk, anything pointed: spike)