Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀδυνάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀδυνάω ὀδυνήσω

Structure: ὀδυνά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Pass., 2nd sg. o)duna=sai in NTest.

Sense

  1. to cause, pain or suffering, to distress, to feel pain, suffer pain, the pains I suffered

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀδυνῶ ὀδυνᾷς ὀδυνᾷ
Dual ὀδυνᾶτον ὀδυνᾶτον
Plural ὀδυνῶμεν ὀδυνᾶτε ὀδυνῶσιν*
SubjunctiveSingular ὀδυνῶ ὀδυνῇς ὀδυνῇ
Dual ὀδυνῆτον ὀδυνῆτον
Plural ὀδυνῶμεν ὀδυνῆτε ὀδυνῶσιν*
OptativeSingular ὀδυνῷμι ὀδυνῷς ὀδυνῷ
Dual ὀδυνῷτον ὀδυνῴτην
Plural ὀδυνῷμεν ὀδυνῷτε ὀδυνῷεν
ImperativeSingular ὀδύνᾱ ὀδυνᾱ́τω
Dual ὀδυνᾶτον ὀδυνᾱ́των
Plural ὀδυνᾶτε ὀδυνώντων, ὀδυνᾱ́τωσαν
Infinitive ὀδυνᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀδυνων ὀδυνωντος ὀδυνωσα ὀδυνωσης ὀδυνων ὀδυνωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀδυνῶμαι ὀδυνᾷ ὀδυνᾶται
Dual ὀδυνᾶσθον ὀδυνᾶσθον
Plural ὀδυνώμεθα ὀδυνᾶσθε ὀδυνῶνται
SubjunctiveSingular ὀδυνῶμαι ὀδυνῇ ὀδυνῆται
Dual ὀδυνῆσθον ὀδυνῆσθον
Plural ὀδυνώμεθα ὀδυνῆσθε ὀδυνῶνται
OptativeSingular ὀδυνῴμην ὀδυνῷο ὀδυνῷτο
Dual ὀδυνῷσθον ὀδυνῴσθην
Plural ὀδυνῴμεθα ὀδυνῷσθε ὀδυνῷντο
ImperativeSingular ὀδυνῶ ὀδυνᾱ́σθω
Dual ὀδυνᾶσθον ὀδυνᾱ́σθων
Plural ὀδυνᾶσθε ὀδυνᾱ́σθων, ὀδυνᾱ́σθωσαν
Infinitive ὀδυνᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀδυνωμενος ὀδυνωμενου ὀδυνωμενη ὀδυνωμενης ὀδυνωμενον ὀδυνωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀδυνήσω ὀδυνήσεις ὀδυνήσει
Dual ὀδυνήσετον ὀδυνήσετον
Plural ὀδυνήσομεν ὀδυνήσετε ὀδυνήσουσιν*
OptativeSingular ὀδυνήσοιμι ὀδυνήσοις ὀδυνήσοι
Dual ὀδυνήσοιτον ὀδυνησοίτην
Plural ὀδυνήσοιμεν ὀδυνήσοιτε ὀδυνήσοιεν
Infinitive ὀδυνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀδυνησων ὀδυνησοντος ὀδυνησουσα ὀδυνησουσης ὀδυνησον ὀδυνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀδυνήσομαι ὀδυνήσει, ὀδυνήσῃ ὀδυνήσεται
Dual ὀδυνήσεσθον ὀδυνήσεσθον
Plural ὀδυνησόμεθα ὀδυνήσεσθε ὀδυνήσονται
OptativeSingular ὀδυνησοίμην ὀδυνήσοιο ὀδυνήσοιτο
Dual ὀδυνήσοισθον ὀδυνησοίσθην
Plural ὀδυνησοίμεθα ὀδυνήσοισθε ὀδυνήσοιντο
Infinitive ὀδυνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀδυνησομενος ὀδυνησομενου ὀδυνησομενη ὀδυνησομενης ὀδυνησομενον ὀδυνησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠδύνων ὠδύνᾱς ὠδύνᾱν*
Dual ὠδυνᾶτον ὠδυνᾱ́την
Plural ὠδυνῶμεν ὠδυνᾶτε ὠδύνων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠδυνώμην ὠδυνῶ ὠδυνᾶτο
Dual ὠδυνᾶσθον ὠδυνᾱ́σθην
Plural ὠδυνώμεθα ὠδυνᾶσθε ὠδυνῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Προσεξαπατᾷ δὲ ἔτι αὐτοὺσ καὶ τὰ σχήματα τῶν τετρωμένων‧ ἢν μὲν γὰρ πειρῶνται καμπύλλεσθαι, ὀδυνῶνται, περιτενέοσ γινομένου ταύτῃ τοῦ δέρματοσ, ᾗ τέτρωνται‧ καὶ ἅμα τὰ ὀστέα τὰ κατεηγότα ἐνθράσσει οὕτω μᾶλλον τὸν χρῶτα‧ ἢν δὲ λορδαίνωσι, Ῥᾴουσ εἰσίν‧ χαλαρώτερον γὰρ τὸ δέρμα κατὰ τὸ τρῶμα ταύτῃ γίνεται, καὶ τὰ ὀστέα ἧσσον ἐνθράσσει‧ ἀτὰρ καὶ ἤν τισ ψαύῃ αὐτῶν, κατὰ τοῦτο ὑπείκουσι λορδοῦντεσ, καὶ τὸ χωρίον κενεὸν καὶ μαλθακὸν ψαυόμενον ταύτῃ φαίνεται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 46.10)
  • Ὀδυνῶνται δὲ αὐτίκα οὗτοι μάλιστα, καὶ οὖρον ἴσχεται τὸ πρῶτον τούτοισι μᾶλλόν τι, ἢ τοῖσιν ἄλλοισιν ἐξαρθρήμασιν‧ ἐγκέεται γὰρ ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ ἐγγυτάτω τούτοισι τῶν τόνων τῶν ἐπικαίρων. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 59.3)
  • Ὁκόταν οὖν μήπω ὑγιέεσ ἐόντεσ ὁδοιπορέωσι, φλαύρωσ ξυναλθάσσεται τὰ ἄρθρα τὰ κινηθέντα‧ διὰ τοῦτο ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε ὁδοιπορέοντεσ ὀδυνῶνται τὰ πρὸσ τῇ κνήμῃ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 9.8)

Synonyms

  1. to cause

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION