뜻

1. 정복자, 승리자

1. a conqueror

예문

• ἀλλὰ οἱ ἀπ᾿ Αἰγύπτου γὰρ ἐς Σοῦσα ἀποσωθέντες τῆς στρατιῆς τῆς Καμβύσεω καὶ οἱ παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου παρὰ Σέλευκον τὸν Νικάτορα σταλέντες ἐς Βαβυλῶνα διὰ τῆς Ἀραβίης χώρης ἰσθμόν τινα διαπορευθέντες ἐν ἡμέρῃσιν ὀκτὼ τῇσι πάσῃσιν ἄνυδρον καὶ ἐρήμην χώρην ἐπῆλθον ἐπὶ καμήλων σπουδῇ ἐλαύνοντες ὕδωρ τέ σφισιν ἐπὶ τῶν καμήλων φέροντες καὶ νυκτοπορέοντες: (Arrian, Indica, chapter 43 4:1)

  (아리아노스, Indica, chapter 43 4:1)

• ὃ τῶν βασιλέων καὶ τυράννων οὐδεὶς ἐζήλωσεν, ἀλλὰ Πολιορκηταὶ καὶ Κεραυνοὶ καὶ Νικάτορες, ἔνιοι δ Αἐτοὶ καὶ Ιἕρακες ἔχαιρον προσαγορευόμενοι, τὴν ἀπὸ τῆς βίας καὶ τῆς δυνάμεως, ὡς ἐοίκε, μᾶλλον ἢ τὴν ἀπὸ τῆς ἀρετῆς δόξαν ἀγαπῶντες. (Plutarch, , chapter 6 2:1)

  (플루타르코스, , chapter 6 2:1)

• τὴν γὰρ Ἀσίαν, ὅσην ὁ Νικάτωρ Σέλευκος εἶχεν, ὀλίγου δεῖν ἅπασαν ἐξ ὑπαρχῆς ἀνειληφώς, ἔθνη τε πάμπολλα καὶ μάχιμα βαρβάρων ὑπήκοα πεποιημένος, ἐπῆρτο συμπεσεῖν Ῥωμαίοις ὡς μόνοις ἔτι πρὸς αὐτὸν ἀξιομάχοις οὖσιν. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 12 1:2)

  (플루타르코스, Marcus Cato, chapter 12 1:2)

• ἐβασίλευσε δὲ καὶ Μηδίας, Νικάτορα κτείνας αὐτὸς ἐν τῇ μάχῃ, τὸν ὑπ Ἀντιγόνου Μηδίας σατραπεύειν ἀπολελειμμένον. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 4:2)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:2)

• γενομένῳ δὲ αὐτῷ τὰ ἐς πολέμους ἐπιτυχεστάτῳ Νικάτωρ ἐπώνυμον γίγνεται: (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 6:3)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:3)

• τὸν δὲ Ἀλέξανδρον ἐξέβαλε Δημήτριος ὁ Δημητρίου τοῦδε τοῦ σωτῆρος υἱός, καὶ ἐπὶ τῷδε, ὡς νόθον τοῦ γένους ἄνδρα νικήσας, νικάτωρ ὑπὸ τῶν Σύρων ὠνομάσθη, δεύτερος καὶ ὅδε μετὰ Σέλευκον. (Appian, The Foreign Wars, chapter 11 3:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 3:5)

• ὅ τε γὰρ Λυσίμαχος κακοῖς οἰκείοις περιπεσὼν ἠναγκάσθη τὸν υἱὸν ἀνελεῖν Ἀγαθοκλέα, Σέλευκός τε ἐπελθὼν ὁ Νικάτωρ ἐκεῖνόν τε κατέλυσε καὶ αὐτὸς κατελύθη δολοφονηθεὶς ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Κεραυνοῦ. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 4 2:9)

  (스트라본, 지리학, Book 13, chapter 4 2:9)

• τούτων δ ἐκ μέρους τῶν παρὰ τὸν Ἰνδὸν ἔχουσί τινα Ἰνδοὶ πρότερον ὄντα Περσῶν, ἃ ἀφείλετο μὲν ὁ Ἀλέξανδρος τῶν Ἀριανῶν καὶ κατοικίας ἰδίας συνεστήσατο, ἔδωκε δὲ Σέλευκος ὁ Νικάτωρ Σανδροκόττῳ, συνθέμενος ἐπιγαμίαν καὶ ἀντιλαβὼν ἐλέφαντας πεντακοσίους. (Strabo, Geography, book 15, chapter 2 18:4)

  (스트라본, 지리학, book 15, chapter 2 18:4)

유사 형태

• Νικάτωρ (12)
• νικάτω (11)
• νικάτορος (8)
• νικᾶτε (4)
• νικᾶται (4)
• Νικάτορα (3)
• νικᾶτ (2)
• Νικάτορι (2)
• Νικατόριον (1)
• Νικατόρειον (1)
• νικᾶτέ (1)
• Νικάτορες? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.