Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

νεμεσάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νεμεσάω

Structure: νεμεσά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ne/mesis

Sense

  1. to feel just resentment, to be wroth at undeserved, to be wroth with, at
  2. to be displeased with oneself: to take shame to oneself, feel shame
  3. to be indignant, visits, upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νεμέσω νεμέσᾳς νεμέσᾳ
Dual νεμέσᾱτον νεμέσᾱτον
Plural νεμέσωμεν νεμέσᾱτε νεμέσωσιν*
SubjunctiveSingular νεμέσω νεμέσῃς νεμέσῃ
Dual νεμέσητον νεμέσητον
Plural νεμέσωμεν νεμέσητε νεμέσωσιν*
OptativeSingular νεμέσῳμι νεμέσῳς νεμέσῳ
Dual νεμέσῳτον νεμεσῷτην
Plural νεμέσῳμεν νεμέσῳτε νεμέσῳεν
ImperativeSingular νεμε͂σᾱ νεμεσᾶτω
Dual νεμέσᾱτον νεμεσᾶτων
Plural νεμέσᾱτε νεμεσῶντων, νεμεσᾶτωσαν
Infinitive νεμέσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
νεμεσων νεμεσωντος νεμεσωσα νεμεσωσης νεμεσων νεμεσωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νεμέσωμαι νεμέσᾳ νεμέσᾱται
Dual νεμέσᾱσθον νεμέσᾱσθον
Plural νεμεσῶμεθα νεμέσᾱσθε νεμέσωνται
SubjunctiveSingular νεμέσωμαι νεμέσῃ νεμέσηται
Dual νεμέσησθον νεμέσησθον
Plural νεμεσώμεθα νεμέσησθε νεμέσωνται
OptativeSingular νεμεσῷμην νεμέσῳο νεμέσῳτο
Dual νεμέσῳσθον νεμεσῷσθην
Plural νεμεσῷμεθα νεμέσῳσθε νεμέσῳντο
ImperativeSingular νεμέσω νεμεσᾶσθω
Dual νεμέσᾱσθον νεμεσᾶσθων
Plural νεμέσᾱσθε νεμεσᾶσθων, νεμεσᾶσθωσαν
Infinitive νεμέσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νεμεσωμενος νεμεσωμενου νεμεσωμενη νεμεσωμενης νεμεσωμενον νεμεσωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεμε͂σων ἐνεμε͂σᾱς ἐνεμε͂σᾱν*
Dual ἐνεμέσᾱτον ἐνεμεσᾶτην
Plural ἐνεμέσωμεν ἐνεμέσᾱτε ἐνεμε͂σων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεμεσῶμην ἐνεμέσω ἐνεμέσᾱτο
Dual ἐνεμέσᾱσθον ἐνεμεσᾶσθην
Plural ἐνεμεσῶμεθα ἐνεμέσᾱσθε ἐνεμέσωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δέ, τῆσ ἡμέρασ ἐν ᾗ τὴν ψῆφον ἔδει φέρειν ἐνστάσησ, ὁ Μάρκιοσ εἰσ ἀγορὰν ἐνέβαλε σοβαρῶσ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ προπεμπόμενοσ, καὶ πάντεσ οἱ πατρίκιοι περὶ αὐτὸν ἐγένοντο φανεροὶ πρὸσ μηδέν’ οὕτω μηδέποτε σπουδάσαντεσ, ἐξέπεσον αὖθισ οἱ πολλοὶ τῆσ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίασ, εἰσ τὸ νεμεσᾶν καὶ φθονεῖν ὑποφερόμενοι. (Plutarch, Lives, chapter 15 1:2)
  • ἃ γάρ τισ αὐτὸσ ποιεῖ, ταῦτα λέγεται τοῖσ πέλασ οὐ νεμεσᾶν, ὥστε ἃ μὴ ποιεῖ, δῆλον ὅτι νεμεσᾷ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 19:4)
  • ἀντίκειται δὲ τῷ ἐλεεῖν μάλιστα μὲν ὃ καλοῦσι νεμεσᾶν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 1:1)
  • δεῖ γὰρ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἀναξίωσ πράττουσι κακῶσ συνάχθεσθαι καὶ ἐλεεῖν, τοῖσ δὲ εὖ νεμεσᾶν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 2:1)
  • διὸ καὶ τοῖσ θεοῖσ ἀποδίδομεν τὸ νεμεσᾶν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 9 2:3)

Synonyms

  1. to be displeased with oneself

  2. to be indignant

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION